Hoe het COVID-vaccin uw darmen kan beschadigen, wat kan leiden tot hersenmist en auto-immuunziekten

Luister naar dit artikel

Hoewel darmproblemen vaak worden afgeschilderd als gevolg van slechte voedings- en levensstijlgewoonten, kunnen ze ook een teken zijn van schade door infecties en vaccinaties.

Diarree, obstipatie en een opgeblazen gevoel zijn veelvoorkomende problemen waar tweederde van de Amerikanen last van heeft.

Arts in de interne geneeskunde, Dr. Keith Berkowitz, die 200 patiënten heeft behandeld die gewond zijn geraakt door het COVID-vaccin, vertelde The Epoch Times dat hij ontdekte dat darmproblemen wijdverbreid zijn onder patiënten die al lang COVID-19 hebben en post-vaccinatie hebben ondergaan. Patiënten brengen deze problemen echter vaak niet ter sprake.

Ook zijn mensen zich er misschien niet van bewust dat symptomen zoals vermoeidheid en hersenmist veroorzaakt kunnen worden door darmproblemen, vertelde internist Dr. Yusuf Saleeby aan The Epoch Times.

De darmen zijn met alles verbonden

Een slechte darmgezondheid wordt in verband gebracht met een breed scala aan ziekten, waaronder diabetes, zwaarlijvigheid, hartziekten, dementie, kanker, infecties, auto-immuunziekten en zelfs voortplantingsziekten.

De gezondheid van de darmen hangt vaak af van het microbioom, dat bestaat uit 100 biljoen microben in de dikke darm.

Een gezond microbioom heeft een diverse populatie microben met veel nuttige bacteriën. Deze microben produceren chemicaliën die nodig zijn voor de stofwisseling, voeding, immuniteit en communicatie binnen organen. Ze helpen ook de slijmlaag in de darmen in stand te houden, waardoor wordt voorkomen dat infecties via de darmcellen binnendringen.

Slechte voeding, slechte slaap, gifstoffen uit het milieu, alcohol en drugs, infecties en chronische ziekten kunnen het microbioom beschadigen door het uit te putten van nuttige bacteriën, waardoor pathologische bacteriën op hun plaats blijven.

Een grote verandering na COVID-vaccinatie

Van infecties met het COVID-19-virus is aangetoond dat ze het darmmicrobioom beschadigen en in verband worden gebracht met een aangetaste integriteit van de slijmlaag van de darm, waardoor darmdysbiose ontstaat – een onbalans in het microbioom. Uit rapporten is ook gebleken dat het COVID-19-mRNA-vaccin verband houdt met verminderde biodiversiteit in het microbioom.

Dr. Sabine Hazan, gastro-enteroloog en CEO van het genetisch onderzoekslaboratorium ProgenaBiome, heeft ontdekt dat testresultaten van veel door vaccinatie gewonde patiënten een maand na vaccinatie een tekort aan de probiotische Bifidobacteriën aantonen. Het laboratorium van Dr. Hazan was het eerste dat de volledige genoomsequentie van het SARS-CoV-2-virus rapporteerde met behulp van fecale monsters van patiënten.

Bifidobacteriën zijn een groep bacteriën onder het geslacht Bifidobacterium en behoren tot de eerste microben die de darm koloniseren. Er wordt aangenomen dat ze de gezondheid van hun gastheer ten goede komen en behoren tot de meest voorkomende probiotica.

“Op dit moment zien we bij sommige patiënten een persistentie van het verlies van Bifidobacteriën, niet bij veel patiënten,” zei Dr. Hazan. “Maar als mensen lijden na het vaccin, moet er naar hen worden gekeken. Ze kunnen nu aan een klinische proef meedoen … We hebben markers die we ontwikkelen om de patiënten te identificeren die door het vaccin gewond zijn geraakt, en we zijn proberen een kenmerkend microbioom te vinden in vaccinverwondingen.”

Haar onderzoeksteam heeft sindsdien 200 vaccingewonde patiënten gevolgd. Ze heeft bij sommige patiënten drastische verliezen aan Bifidobacteriën en andere soorten waargenomen. Er zijn echter ook zeldzame gevallen geweest waarbij de hoeveelheid Bifidobacteriën toenam.

Dr. Hazan gelooft dat de piekeiwitten die het oppervlak van het SARS-CoV-2-virus bedekken en die na vaccinatie in menselijke cellen worden gemaakt, Bifidobacteriën doden, net zoals het virus goede bacteriën kan infecteren en doden.

Onderzoek heeft het verlies van Bifidobacteriën in verband gebracht met diabetes, kanker, de ziekte van Lyme en de ziekte van Crohn.

Net als het COVID-19-virus kan het verlies van nuttige microben zoals Bifidobacteriën darmdysbiose veroorzaken, wat rechtstreeks verband houdt met een slechte darmgezondheid en daarmee samenhangende ziekten.

Darmdysbiose is echter slecht gedefinieerd in de klinische diagnose.

“In het klinische onderzoek naar patiënten hebben we die definitie nog niet”, zei Dr. Hazan. “Er zijn geen richtlijnen om te zeggen dat darmdysbiose gelijk is aan deze specifieke oorzaak.”

Uit Dr. Hazans eerdere onderzoek bij COVID-patiënten bleek dat de overvloed aan Bifidobacteriën verband houdt met de ernst van de ziekte van COVID-19. Patiënten met meer Bifidobacteriën in hun darmen hadden doorgaans een milde of asymptomatische ziekte, terwijl patiënten met weinig of geen Bifidobacteriën een ernstige ziekte ontwikkelden.

Het behandelen van COVID-19-verwondingen kan in de darmen beginnen

Bij het herstellen van het microbioom moet met veel factoren rekening worden gehouden. Artsen moeten ervoor zorgen dat de juiste microben worden gekweekt, dat dit op de juiste plaats gebeurt, dat het andere microben niet verstoort en dat de darmen de nieuwe microben die worden gekoloniseerd kunnen ondersteunen, zei Dr. Hazan.

Het herstellen van microben in een ongezonde darmomgeving kan lijken op het laten groeien van een appelboom in het zand.

“Het is forensisch onderzoek van het darmmicrobioom”, zei ze.

Volgens Dr. Saleeby begint het helpen van patiënten met COVID-19-blessures vaak bij de darmen, aangezien deze het mogelijk maken dat patiënten voorgeschreven medicijnen en nutraceuticals kunnen opnemen.

Hij gaf het voorbeeld van een lage dosis naltrexon, een veelgebruikt basisproduct dat wordt gebruikt door artsen die langdurige COVID- en vaccinverwondingen behandelen.

“Een lage dosis naltrexon (LDN) zal de ontstoken darm helpen en helpen bij de ziekte van Crohn en/of colitis ulcerosa, en in ruil daarvoor zul je, als je begint met het herstellen van de darmen, ontdekken dat de LDN beter wordt opgenomen. Dus het kan de dosis LDN veranderen”, zei hij.

Bij darmdysbiose kan een persoon bacteriële overgroei in de dunne darm (SIBO) ontwikkelen, wat de behandeling kan verstoren. Patiënten kunnen zich ook slechter voelen na het starten van de behandeling. Dit komt omdat veel van de eerstelijnstherapieën die worden gebruikt bij de behandeling van verwondingen door het COVID-19-vaccin werken door het opruimen van piekeiwitten en het vergroten van het vermogen van het lichaam om ziekteverwekkers weg te spoelen, zei Dr. Saleeby. Dit kan ertoe leiden dat het immuunsysteem ook de overgroei van bacteriën in de darmen aanvalt, wat resulteert in een plotselinge en massale ophoping van dode microben in het lichaam.

Het lichaam ziet deze dode ziekteverwekkers als een bedreiging, die een plotselinge ontstekingsreactie uitlokt, waardoor er meer symptomen oplaaien.

Het verlagen van de behandelingsdosering en het aanvullen met ontstekingsremmende therapieën zoals hydratatietherapie, sauna’s en Epsom-zoutbaden kunnen deze reacties draaglijker maken, zei Dr. Saleeby.

Dr. Berkowitz heeft ook patiënten die de typische postvaccinatietherapieën niet kunnen verdragen. Zijn patiënten vertonen echter vaak tekenen van een overactief zenuwstelsel, waarvan hij vermoedt dat het verband houdt met de uitputting van neurotransmitters door het verlies van nuttige bacteriën.

Deze patiënten worden ook veel toleranter ten opzichte van postvaccinatiebehandelingen zodra ze hydratatietherapie en nutraceuticals krijgen die helpen het zenuwstelsel te kalmeren en het darmmicrobioom opnieuw op te bouwen.

Beschadigde darm: neurologische problemen

Onderzoek heeft aangetoond dat de darmen en de hersenen met elkaar verbonden zijn via hun zenuwstelsel, en Drs. Saleeby en Berkowitz geloven dat de beschadigde darm kan bijdragen aan de hersenmist, vermoeidheid en andere problemen die bij hun patiënten voorkomen.

Darmproblemen worden al lang in verband gebracht met neurocognitieve stoornissen.

Sommige mensen ontwikkelen bijvoorbeeld ernstige hersenmist “binnen 30 minuten” na het eten van een stuk brood omdat ze glutengevoelig zijn of coeliakie hebben, zei Dr. Saleeby.

Neuro-inflammatie veroorzaakt door de darmen zou kunnen verklaren waarom patiënten met darmproblemen vaak neurocognitieve problemen ontwikkelen. De hersenen en de darmen zijn uitgebreid met elkaar verbonden via de darm-hersen-as. Wanneer patiënten met darmproblemen bepaalde voedingsmiddelen of chemicaliën eten die ziekten veroorzaken, kunnen de darmen ontstekingschemicaliën produceren die de hersenen kunnen binnendringen.

Een andere oorzaak van neurocognitieve stoornissen is de uitputting van neurotransmitters. Veel microben in de darmen gebruiken voedingsstoffen uit de voeding om neurotransmitters te maken. Sommige van deze microben gaan verloren bij dysbiose, en de darmen zijn minder goed in staat voedingsstoffen op te nemen voor gebruik.

Daarom kunnen neurologische en cognitieve problemen zich manifesteren. De neurotransmitters die in de hersenen worden gebruikt, worden ook in de darmen gemaakt. Vijfennegentig procent en 50 procent van serotonine en dopamine worden respectievelijk in de darmen gemaakt.

De meeste neurotransmitters die buiten de hersenen worden gemaakt, kunnen de bloed-hersenbarrière niet passeren of door de hersenen worden gebruikt. Toch suggereert onderzoek een direct verband tussen mentale en cognitieve gezondheid en de gezondheid van het microbioom.

Dr. Berkowitz heeft opgemerkt wat hij beschouwt als een uitputting van gamma-aminoboterzuur (GABA), kan worden aangemaakt door bacteriën in de darmen, waaronder Bifidobacteriën. Hij gelooft dat het gebrek aan GABA in de hersenen – een remmer om het zenuwstelsel te kalmeren – de reden is dat veel patiënten tekenen vertonen van een overactief zenuwstelsel.

Hij behandelt deze patiënten met magnesium en melatonine, die beide GABA stimuleren, en rundercolostrum, een melkachtige vloeistof die de eerste dagen na de bevalling uit de uiers van koeien sijpelt. Rundercolostrum heeft veelbelovende resultaten opgeleverd bij het herstellen van gastro-intestinale schade bij zowel dieren als mensen. Met behulp van deze therapieën ontdekte Dr. Berkowitz dat de overactieve zenuwstelsels van patiënten leken te kalmeren, waardoor hun symptomen verbeterden.

“Mensen beschrijven dat hun systeem 160 kilometer per uur rijdt”, zei hij, en als je dat kalmeert, kan het lichaam zichzelf herstellen. “Reparatie vindt niet plaats als het lichaam zich in een stresstoestand bevindt… aangezien alle hulpbronnen van het lichaam alleen maar gericht zijn op overleven.”

Beschadigde darm: auto-immuunziekten

Darmproblemen worden ook al lang in verband gebracht met auto-immuunziekten, en artsen die door vaccinatie gewonde patiënten behandelen, hebben soortgelijke bevindingen gerapporteerd.

Auto-immuunproblemen manifesteren zich doorgaans in een lekkende darm, vaak medisch aangeduid als verhoogde darmpermeabiliteit. Bij een lekkende darm wordt de slijmlaag die de darm beschermt tegen microben afgebroken en kunnen microben vervolgens de darmwand en nabijgelegen bloedvaten infecteren.

“Als de darmwand wordt verstoord, is het net zoiets als het afbreken van een kasteelmuur,” zei Dr. Saleeby. “Als het wordt doorbroken, kan de vijand binnendringen.”

Als er tijdens deze stressvolle tijd van invasie een virus of bacterie binnendringt, vindt er een infectie plaats. Als de indringer onschadelijk is, zoals een stukje pinda of een goedaardige chemische stof, manifesteert zich in plaats daarvan een allergische reactie. Het lichaam begint deze vreemde maar goedaardige antigenen aan te vallen en kan daarbij zichzelf schade toebrengen, wat kan leiden tot auto-immuunziekten.

Dr. Berkowitz heeft ontdekt dat veel van zijn patiënten met een overactief zenuwstelsel en darmproblemen ook positief testen op auto-antilichamen, wat wijst op een mogelijke auto-immuunziekte.

“Zenuwpijn, vermoeidheid, spier- en gewrichtsproblemen zijn waarschijnlijk de meest voorkomende problemen [bij deze patiënten]”, zei hij. Velen melden ook huidproblemen zoals huiduitslag.

Zodra de patiënten echter een behandeling voor hun ingewanden en zenuwstelsel krijgen voorgeschreven, verbeteren de symptomen en nemen hun antilichaamniveaus af.

Bronnen: The Epoch Times