Vaccinatie verhoogt infectierisico met 44%, blijkt uit onderzoek in Oxford

Luister naar dit artikel

Twee doses COVID-19-vaccin zorgen ervoor dat je 44% meer kans hebt om besmet te raken, zo blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Oxford, wat in tegenspraak is met de basis van het wereldwijde vaccinbeleid, dat ervan uitgaat dat vaccinatie de incidentie en overdracht aanzienlijk vermindert.

De studie, gepubliceerd in de Lancet, keek naar alle infecties die in Engeland werden gemeld onder volwassenen die van 8 december 2020 tot 17 november 2021 bij een medische praktijk waren geregistreerd, wat betekent dat het de Alpha- en Delta-periodes overspande. Het gebruikte een case-control-ontwerp om de effectiviteit van het vaccin te schatten, waardoor mogelijke verstorende factoren zoals leeftijd, geslacht en onderliggende aandoeningen konden worden gecontroleerd, terwijl personen met een eerdere infectie werden uitgesloten.

De resultaten voor effectiviteit tegen positieve Covid-test (d.w.z. gemelde infectie, die werden weggestopt in de aanvullende bijlage) worden hieronder weergegeven.

Ik heb in geel drie kerncijfers gemarkeerd. De top twee laat zien dat individuen in de twee weken na de eerste prik drie tot vier keer meer kans hadden om positief te testen op Covid dan hun niet-gevaccineerde tegenhangers. Dit is een verdere bevestiging van de post-vaccinatie-piek in infecties die vaak is opgemerkt en waarvan er aanwijzingen zijn dat het het gevolg is van de vaccinatie die de immuniteit vermindert.

De derde figuur laat zien dat twee weken of meer na de tweede prik – personen die in 2021 als ‘volledig gevaccineerd’ werd beschouwd 44% meer kans hadden om besmet te raken dan hun niet-gevaccineerde tegenhangers. Dit is een negatieve vaccineffectiviteit (waar infecties hoger zijn bij gevaccineerden dan bij niet-gevaccineerden) van minus-44%. Deze negatieve effectiviteit is in overeenstemming met wat destijds werd gezien in de ruwe gegevens uit Engeland en ook in studies uit andere landen, maar is in tegenspraak met de officiële schattingen van de regering, die beweerde dat de effectiviteit 60-85% was tegen Delta-infectie. De nieuwe studie geeft aan dat de negatieve effectiviteit niet alleen het gevolg was van verstorende factoren of een ‘inhaal’-effect, waarbij de gevaccineerden aanvankelijk lagere infectiepercentages hebben dan hogere infectiepercentages naarmate het effect van het vaccin afneemt, zoals sommigen beweren .

De auteurs erkennen de cijfers en schrijven: “Verrassend genoeg zagen we een hoger risico op testpositiviteit na vaccinatie met één of twee doses in alle BMI-groepen, wat in strijd is met het bewijs dat is gerapporteerd door de Britse ONS.” Wat ze niet vermelden, is dat het volledig in overeenstemming is met de gegevens van de UKHSA, noch dat het bekend is dat de ONS het infectiepercent age bij niet-gevaccineerden overschat omdat het de populatie onderschat – de ONS schat de niet-gevaccineerde volwassen populatie op 8%, terwijl de ONS De NIMS-database het schat op 19% (en enquêtes nog hoger op 26%).

De auteurs stellen dat de “uitkomsten van ziekenhuisopname en overlijden als robuuster werden beschouwd dan infectie” vanwege “variabiliteit in testen” en een potentieel “hoog percentage asymptomatische infecties”. De implicatie is dat niet-gevaccineerde mensen minder snel werden getest als ze besmet waren, waardoor het positieve testpercentage bij niet-gevaccineerden werd onderdrukt. Er wordt echter geen bewijs geleverd voor deze bewering, noch enige poging gedaan om de mogelijke omvang van het verschil te kwantificeren.

De studie werd in juni gepubliceerd, maar bleef grotendeels onopgemerkt totdat Alex Berenson er vorige week over schreef. Alex vestigt ook de aandacht op het feit dat de effectiviteit van vaccins tegen ziekenhuisopname en overlijden veel zwakker is dan destijds werd beweerd.

De effectiviteit van het vaccin tegen overlijden 14 of meer dagen na de tweede prik is slechts 61% (het eerste gemarkeerde cijfer), ruim onder de 90-99% die door de regering wordt beweerd. Merk op dat de algehele bescherming nog lager zal zijn omdat de gevaccineerde een grotere kans heeft om geïnfecteerd te raken: de hierboven vermelde 44% hogere infectiegraad zou de 61% effectiviteit verminderen tot slechts 34%.

Vreemd genoeg stijgt de effectiviteit van het vaccin tegen overlijden in de week na de derde prik (de tweede gemarkeerde figuur) tot 97%, van 61% na de tweede prik, ondanks dat dit is voordat het effect van de booster zou moeten optreden. Deze eigenaardigheid is niet uitgelegd.

Kijkend naar de ziekenhuisopnamecijfers, is er een verontrustende piek in de weken na de eerste prik, die in de tweede week meer dan twee keer zo hoog is (2,02). Waarom hebben gevaccineerden tot twee keer zoveel kans om met Covid in het ziekenhuis te worden opgenomen dan niet-gevaccineerden in de weken na de prik?

De cijfers laten zien dat het nemen van twee vaccindoses het ziekenhuisopnamerisico met 66% vermindert eenmaal 14 dagen na injectie (hoewel er opnieuw een onverklaarbare sprong in werkzaamheid is van 19% 28 dagen na dosis 1 tot 67% in de week na dosis 2). De 66% is aanzienlijk lager dan de 90-99% die destijds werd geclaimd, zoals hieronder weergegeven in de tabel uit een UKHSA-overheidsrapport in september 2021.

De nieuwe cijfers komen veel meer overeen met wat werd waargenomen in de ruwe UKHSA-gegevens. Maar het betekent dat we geen verklaring hebben waarom de klinische onderzoeken en overheidsstudies een hoge werkzaamheid lieten zien voor een kuur van twee doses, terwijl observatiestudies van het echte bewijs nu een negatieve effectiviteit tegen infectie vinden en veel lager dan de geadverteerde effectiviteit tegen ernstige ziekte. Een toelichting is duidelijk gewenst. En aangezien de eerdere studies werden gebruikt om zowel de keuzes van individuen als het openbare beleid te informeren, inclusief medische dwang, moeten er serieuze lessen worden geleerd.

Bronnen: The Daily Sceptic