Het gevaar van verborgen suikers: Hoe we verslaafd blijven aan zoet

Luister naar dit artikel

---

*Vind je het belangrijk wat wij doen? gooi dan een euro (of ander bedrag) in de fooienpot! Alleen met jouw steun kunnen we blijven doen wat we doen!

---

In een fles tomatenketchup zitten 57 klontjes suiker, in een pot satésaus zitten er 28 en een blikje cola bevat zeven klontjes. Hoewel de Wereldgezondheidsorganisatie adviseert maximaal zes klontjes per dag te consumeren, verbruiken wij er gemiddeld 25. We staan daarmee in de top drie van grootste suikereters ter wereld.

De meeste mensen staan er niet bij stil dat in heel veel bewerkte producten verborgen suikers zitten. Dextrose, gerstmout en maltodextrine worden niet gelijk geassocieerd met suiker, maar toch zijn het wel degelijk suikersoorten.

We zijn verslaafd geraakt aan suiker en daarom vinden we voedsel waar het in zit zo lekker. Voedselproducenten gebruiken deze wetenschap al jaren om hun producten te verkopen.

Stevia

Te veel suiker kan leiden tot obesitas, hart- en vaatziekten en diabetes. De kosten van deze ziektes bedragen wereldwijd twee biljoen dollar per jaar. Dat is meer dan alle budgetten voor defensie in de wereld bij elkaar. Volgens het diabetesfonds hebben al ruim één miljoen Nederlanders diabetes. Nog eens 750.000 lopen een groot risico om diabetes te krijgen.

Stevia is een gezonder alternatief, maar die stof was jarenlang verboden mede dankzij een zware lobby van de voedselindustrie. De consument kan in theorie zijn eigen steviaplantjes kweken, waarmee suikers overbodig worden.

Betrouwbaarheid

De lobby van de voedselfabrikanten reikt erg ver. Het medische tijdschrift BMJ meldde afgelopen jaar dat veel belangrijke gezondheidswetenschappers nauwe banden hebben met de suikerindustrie. In ruil voor ‘advies’ kregen zij vergoedingen van de makers van producten die obesitas veroorzaken.

De afgelopen 10 jaar ging er in Engeland veel geld naar twee door de overheid gefinancierde onderzoeksorganisaties, die tegelijkertijd geld kregen van Coca-Cola, PepsiCo, Nestlé, Unilever en Weight Watchers. Dit roept vragen op over de betrouwbaarheid van de onderzoeken en mogelijke belangenverstrengeling.

Als consument kun je het verschil maken. Als je bewerkte producten blijft kopen, blijft de industrie ze maken. Kies dus voor onbewerkte producten en kijk altijd goed naar de etiketten.

[Brandpunt]