Er wordt momenteel veel verkeerde informatie verspreid over vaccins. Zelfs gediplomeerde gezondheidswerkers, naar wie mensen zouden moeten opkijken als experts op het gebied van deze gevaarlijke medicijnen, zullen soms onwetend zijn over de waarheid of ronduit liegen over vaccins. Hier zijn 12 feiten over vaccins die artsen hoogstwaarschijnlijk niet aan hun patiënten vertellen.
In het begin van de 18e eeuw, toen Frankrijk nog door een koning werd geregeerd, liep een jonge Lodewijk XV de pokken op. Deze ziekte had zijn vader gedood en leidde tot de dood van een van zijn broers. Een van de verpleegsters van Lodewijk XV verborg hem voor de artsen die hem wilden ‘inenten’ met een primitieve versie van de huidige vaccins. Dit redde zijn leven en hij werd 64 jaar.
In 1796 gaf Dr. Edward Jenner, de maker van ’s werelds eerste moderne vaccin, het experimentele medicijn aan zijn eigen jonge zoon. Deze jongen liep door het vaccin al snel hersenschade op, waardoor hij verstandelijk gehandicapt was. Hij stierf later op 21-jarige leeftijd als gevolg van tuberculose.
Vanwege zijn ervaringen weigerde Jenner zijn andere kinderen te laten vaccineren. Later creëerde hij een nieuwe formule voor het pokkenvaccin dat hij verkocht ondanks dat het “geen beschermende waarde” had.
Het griepvaccin is een van de meest wijdverbreide vaccins die tegenwoordig worden gebruikt. Veel artsen die tegenwoordig hun patiënten elk jaar het griepvaccin injecteren, weigeren vaak de giftige ingrediënten in deze vaccins bekend te maken.
Het griepvaccin bevat formaldehyde, een zeer giftige stof die vaak als conserveermiddel wordt gebruikt. Contact met de blote huid kan ernstige brandwonden veroorzaken en het inademen van de damp kan een ernstige reactie op de luchtwegen veroorzaken.
Het griepvaccin bevat ook thimerosal, een kwikverbinding die alle symptomen van kwikvergiftiging kan veroorzaken, waaronder gehoor- en spraakproblemen, spierzwakte, veranderingen in het gezichtsvermogen en zenuwverlies in de handen en het gezicht.
Toen de vaccins tegen tuberculose, polio en difterie voor het eerst werden geïntroduceerd, kwamen mensen over de hele wereld er al snel achter dat geen van die vaccins de verspreiding van de ziekten verhinderde. Integendeel, de vaccins resulteerden in meer gevallen van difterie, polio en tuberculose, en er waren aanwijzingen dat de vaccins sterk bijdroegen aan de verspreiding.
In veel Amerikaanse staten was het aantal mensen dat polio kreeg vóór de introductie van het vaccin veel minder dan het aantal mensen dat werd aangetroffen nadat het dodelijke vaccin wijdverbreid was. In veel delen van de wereld vertrouwen regeringen niet langer op het tuberculosevaccin om de verspreiding van de ziekte onder controle te houden.
De regering van Frankrijk had vroeger een massavaccinatieprogramma voor kinderen voor het hepatitis B-vaccin. Het land beëindigde dit programma bijna net zo snel als het begon nadat de regering meer dan 15.000 rechtszaken had ontvangen. Het bleek dat het hepatitis B-vaccin kinderen hersenschade en andere ernstige gezondheidsproblemen opleverde.
Veel Big Pharma-bedrijven publiceren nu lange lijsten met redenen waarom artsen geen vaccinaties aan patiënten zouden moeten aanbevelen. Ondanks al deze informatie voorzien artsen hun patiënten zelden van deze kennis.
Vaccins worden gegeven aan baby’s die niet ouder zijn dan acht weken, hoewel er geen wetenschappelijk bewijs is dat dit veilig is om te doen.
Talloze kinderen in de wereld zijn autistisch gemaakt omdat ze tijdens hun kindertijd vaccins kregen. In de Verenigde Staten heeft de federale overheid miljoenen dollars betaald aan de families van deze kinderen.
De introductie van het kinkhoestvaccin kwam op een moment dat het aantal mensen dat stierf aan deze ziekte al ver van het hoogtepunt was gedaald. De introductie ervan verminderde de incidentie van deze ziekte niet.
Bovendien lopen kinderen die het kinkhoestvaccin krijgen significant meer kans op hersenbeschadiging door het gevaarlijke vaccin. Hun risico op het ontwikkelen van hersenbeschadiging is maar liefst één op 6.000.
De regering van het Verenigd Koninkrijk geeft bonussen aan huisartsen, afhankelijk van het aantal vaccins dat ze toedienen. Dit bonusprogramma strekt zich uit tot het toedienen van coronavirus (COVID-19) vaccins.
Volgens de chief executive van de National Health Service krijgen gezondheidswerkers tot eind januari 15 pond ($ 20) extra voor elke COVID-19-vaccininjectie die ze toedienen. Ze ontvangen 20 pond ($ 27) per dosis als ze ze op zondag geven.
Gezondheidswerkers die huishoudens bezoeken om COVID-19-vaccindoses te verstrekken, verdienen ook een “premie” van 30 pond ($ 40) voor het bezoek.
Volgens het National Vaccine Injury Compensation Program van het Department of Health and Human Services worden elk jaar tussen de 2.500 en 3.000 kinderen gedood of gewond door vaccins.
De enige belangrijke waarheid die artsen hun patiënten niet vertellen over vaccins, is dat ze niet werken. In feite ontwikkelt een overgrote meerderheid van de mensen die vaccins krijgen geen enkele vorm van resistentie tegen de ziekten waartegen ze zouden moeten worden beschermd.
Bronnen: