Degraderen de mRNA Covid-19-vaccins hogere menselijke functies?

Luister naar dit artikel

Ik sta versteld dat commerciële farmaceutische ondernemingen, ondanks enorme onzekerheid over veiligheid en resultaten, van mening waren dat ze hun experimentele mRNA-vaccins op de wereldbevolking konden lanceren.
Ik ben ook verbaast over hoe volksgezondheidsfunctionarissen, de medische wereld en politici cheerleaders werden, zelfs toen een aanzienlijk aantal hooggekwalificeerde wetenschappers met rode vlaggen zwaaiden.
Erger nog, toen de zich opstapelende nadelige effecten en sterfgevallen, en de ineffectiviteit van de Covid-vaccins om de overdracht te stoppen heel duidelijk werden, waarom was er dan geen voorzorgspauze om de balans op te maken?
Evenmin was er enige uiting van spijt, sympathie of wroeging onder onze politici.
Integendeel, politici over de hele wereld verdubbelden met vaccinpassen, massale ontslagen en gingen over tot waterkanonnen en rubberen kogels.
Op dit moment wijst het gewicht van het onderzoek ondubbelzinnig op het gebrek aan effectiviteit van mRNA-vaccins en de aanhoudende risico’s van bijwerkingen.
Zie bijvoorbeeld een rapport van 14 februari 2022 van het Israëlische ministerie van Volksgezondheid, hier gelinkt.
Sommige statistici beoordelen vaccinatieschade nu als erger dan Covid zelf. Alleen een gek zou doorgaan met het aanbevelen van deze riskante en kortstondige vaccins voor een milde ziekte en degenen die weigeren te straffen.
Temeer omdat de langetermijneffecten van het mRNA-vaccin nog steeds niet zijn onderzocht. Het lijkt erop dat we veel gekke mensen in ons midden hebben.

Kunnen mRNA-vaccins de intelligentie veranderen?

Het is werkelijk schokkend hoe ogenschijnlijk verstandige zorgzame gezondheidswerkers onderzoeksresultaten negeren, en hoe politici weigeren de kiezers te ontmoeten en hun zorgen te bespreken.
Ik vraag me af of er een geldige reden is om aan te nemen dat het ontvangen van een mRNA-vaccin het besluitvormings-, ethische of empathische vermogen aantast?
Dit is geen ad hominem aanval. Ik realiseer me volledig dat ik zwaar bekritiseerd en zelfs gekruisigd zal worden voor het stellen van deze vraag, maar ik geloof dat het een geldige wetenschappelijke vraag is om te stellen.
Het is misschien niet wetenschappelijk modieus, of voor sommigen acceptabel, om vragen te stellen over de relatie tussen geest en lichaam, bewustzijn en materie, maar elk antwoord zou kunnen wijzen op het verlaten van strategieën uit de huidige zinloze en destructieve confrontatie.
Velen van jullie zullen op de hoogte zijn van recent gepubliceerd onderzoek uit Zweden waaruit bleek dat genetische sequenties van mRNA-vaccins in vitro in levercellen kunnen integreren.
Deze studie bouwt voort op eerder onderzoek en geeft routes aan voor genetische interferentie die wordt veroorzaakt door Covid-vaccins. Het presenteert bijvoorbeeld een mogelijk mechanisme om de gevallen van auto-immuunleverziekte te verklaren die zijn waargenomen na Covid-19-vaccinatie.
Ik heb persoonlijk niet voldoende technische genetische en microbiologische kennis om de volledige inhoud van deze studie uit te leggen, maar verschillende hooggekwalificeerde experts hebben dit op YouTube en andere platforms aangepakt. Zie bijvoorbeeld:

U krijgt in deze video inzicht in hoe weinig we weten over de mogelijke bijwerkingen van mRNA-vaccins en hoe de risico’s terloops worden afgewezen, ondanks het duidelijke gebrek aan kennis over hun omvang en langetermijnprognose.

Bewustzijn en DNA

Belangrijk is dat niemand de relatie tussen hogere menselijke functies en genetica begrijpt.
De bekende integrerende rol die het bewustzijn speelt in de natuurkunde, biologie en alle levensfasen is meer dan een eeuw genegeerd ten gunste van een algemeen mechanistische of reductionistische kijk op het leven en het universum.
Het is niet langer aannemelijk of realistisch om de sleutelrol van het bewustzijn over het hoofd te zien. Het is tijd om experimentele resultaten en theoretische modellen opnieuw te interpreteren.
Het is ondenkbaar dat het DNA-molecuul niet verbonden is met bewustzijn. DNA ligt in het midden van de cel. Zonder zijn structuur of integriteit te verliezen, slaagt het erin de hectische activiteit van miljoenen eiwitten en andere cellulaire componenten die in het celmembraan rondsnellen, te produceren en te sturen.
Het systeem dat het DNA heeft opgezet en bestuurt, kan ervoor zorgen dat schade aan zichzelf min of meer onmiddellijk wordt hersteld na de talloze botsingen en oxidatieve schade die het heeft opgelopen.
Het leidt ook de specialisatie van individuele cellen om miljarden individuele taken binnen het menselijk lichaam uit te voeren. Levercellen, zenuwcellen, hersencellen, niercellen, voortplantingscellen, longcellen, hartcellen, enzovoort.
Het lijdt geen twijfel dat het DNA dit moet doen in constante communicatie met biljoenen andere DNA-moleculen in andere cellen.
DNA vormt het hart van een netwerk of veld van intelligentie dat het kenmerk van bewustzijn heeft: intelligent, zelfverwijzend functioneren.
Het is nu algemeen bekend dat cellen een geheugen hebben. Ontvangers van transplantaties, vooral hartontvangers, kunnen de herinneringen en het gedrag van hun donoren verwerven.
Een verfijnde vegetarische concertpianist kan plotseling geïnteresseerd raken in het eten van hamburgers en het rondrijden op motorfietsen, als deze interesses samenvallen met die van hun hartdonor (JOSHI Sandeep, Memory transference in organ transplant recipients, Namah Journal 19(1) 2011).
Deze veranderingen kunnen zich in sommige gevallen uitstrekken tot diepere persoonlijkheidsveranderingen. Het is ook algemeen bekend dat cellen intelligente beslissingen nemen, geheel onafhankelijk van commando’s van de hersenen.
Beslissingen die niet alleen automatisch worden geprogrammeerd, maar blijkbaar nieuwe reacties zijn op ongebruikelijke dreigingen. Deze reacties wijzen op een netwerk van bewustzijn dat aan het werk is met individuele cellen als communicatieknooppunten van het netwerk.
Nieuwe knooppunten die in het celnetwerk worden ingebracht, integreren met de totale werking van het organisme en veranderen het gedrag van het netwerk.
Toch is dit meer dan een netwerk van individuele elementen in communicatie. Het menselijke individu – fysiologie, biologie, neurologie, psychologie – is een geïntegreerde entiteit op zich en functioneert als een GEHEEL.
Het geheel is meer dan de som der delen. Het kenmerk van deze holistische entiteit is het functioneren van intelligent bewustzijn. Er is een wederkerige relatie van wederzijdse interactie tussen het bewustzijn van de cel en het bewustzijn van het individu.
Elke cel beïnvloedt de holistische waarde van het individu en wordt op zijn beurt beïnvloed door de holistische waarde van bewustzijn. Elke cel reageert onmiddellijk op het bewustzijn van het individu en geeft informatie en reacties terug aan het holistische bewustzijn van het individu. Zelfs het kleinste speldenprikje registreren we direct.

De relatie tussen genen en intelligentie blijft onontgonnen

Het gaat niet verder dan rationeel denken om te stellen dat als genetische sequenties integreren in veel cellulaire componenten van de fysiologie, ze mentale toestanden kunnen beïnvloeden.
Een grootschalige verstoring van DNA zou het gevolg kunnen zijn van mRNA-vaccinatie, het is al door sommigen voorgesteld als een mogelijkheid. Dit kan analoog zijn aan het effect van de MCAS-softwareverbetering op de Boeing 737 Max.
Dit was voldoende om de stabiliteit van een complex maar al lang bestaand vliegtuigontwerp teniet te doen. Niemand verwachtte dat het systeem zou falen, maar het gebeurde wel. Niemand begrijpt echt hoe hogere menselijke functies zoals beoordelingen van rechtvaardigheid ontstaan, noch hoe ze kunnen worden gewijzigd.
We begrijpen dat dieren niet hetzelfde verfijnde reflectieve, genuanceerde, morele oordeel hebben als wij, ze zijn grotendeels instinctief. Het is normaal dat een leeuw een antilope instinctief doodt, maar mensen hebben een keuze.
Dieren delen veel DNA met onszelf, maar op de een of andere manier hebben mensen een vrije wil en niemand weet hoe dit wonder wordt bereikt door onze genetica. We weten al dat experimenten met gentherapie op dieren vaak gruwelijk misgaan.
Is het hoogontwikkelde en gewaardeerde vermogen van mensen voor creativiteit, moraliteit en empathie iets dat in gevaar kan worden gebracht door genetische manipulatie? Niemand stelt deze vraag, omdat de complexiteit van genetische functies de huidige wetenschap te boven gaat.
Toch hebben sommige wetenschappers er een vrolijk vertrouwen in om zich met miljoenen jaren evolutie te bemoeien. Deze rare bravoure staat volledig haaks op eerdere experimenten die rampzalige resultaten hebben gehad. Nu wordt het zonder morele scrupules aan de hele bevolking opgedrongen. De ongevoeligheid is beangstigend.

Onderzoek onthult dat de gevaccineerden de niet-gevaccineerden verachten

Sommigen stellen dat dit een vorm van massahypnose is of anderen dat onze angst voor ziekte slim wordt uitgebuit.
Velen hebben goede vrienden of familieleden die plotseling boos zijn geworden en klaar zijn om alle banden te verbreken. De ongevoeligheid is beangstigend. Onderzoekers van de Universiteit van Aarhus in Denemarken onderzochten de houding in 21 landen en ontdekten dat gevaccineerde mensen degenen verachten die weigeren de prik te nemen – maar het tegenovergestelde is niet waar.
De onderzoekers ontdekten dat gevaccineerde mensen “stereotypische gevolgtrekkingen maakten dat niet-gevaccineerde individuen onbetrouwbaar en onintelligent zijn, waardoor de antipathie lijkt op vooroordelen tegenover andere afwijkende groepen”.
Degenen die de prik echter over het algemeen hebben geweigerd, denken niet minder van degenen die de bescherming zochten die het blijkbaar bood.
De onderzoekers zeiden: “Op de korte termijn kunnen vooroordelen tegen niet-gevaccineerden het beheer van de pandemie bemoeilijken. Op de lange termijn kan dit betekenen dat samenlevingen de pandemie meer verdeeld verlaten dan ze binnenkwamen.”

Vernietigt een verlies van cognitief vermogen onze wereld?

Zijn deze extreme houdingen gecureerd door regeringen en reguliere media, of worden ze gedreven door een verlies van cognitief perspectief?
President Macron zegt dat hij “de niet-gevaccineerde mensen kwaad wil maken”, Justin Trudeau verwijst naar demonstranten als “die wat ruimte innemen” en voegt eraan toe “tolereren we deze mensen?”, en Jacinda Ardern zegt dat “de niet-gevaccineerden geen dagelijkse activiteiten verdienen”.
Uiten ze weloverwogen politieke sentimenten of is hun beoordelingsvermogen aangetast en hun emoties ontstoken?
Is hun weigering om openlijk over wetenschappelijke kwesties te debatteren, een teken van onvolwassen denken?
Zijn ze teruggevallen tot een meer primitieve en angstige kijk dan ze twee jaar geleden beweerden, en waarom zouden ze dat doen?
Het is zeker zo dat evolutionaire biologen beweren dat verhoogde genetische verfijning leidde tot hogere menselijke vermogens. Dus kunnen we ze verliezen door genetische experimenten?
We zijn getuige van een wereld die een oorlog riskeert waarvan de ergste gevolgen bijna ondenkbaar zijn: nucleaire vernietiging.
Hierin is de hele wereld voorbij de drempel gegaan naar onstuimige conflict.
Misschien is het oordeel van sommige politici zodanig gedegradeerd dat frustratie, woede en irrationele machtsbeelden voldoende zijn om elke overweging van het uitsterven van de mensheid teniet te doen.
We zullen er misschien nooit achter komen totdat we het point of no return hebben gepasseerd, maar de vraag van de dag is:
Als onze intelligentie nauw verbonden is met ons DNA, kan deze dan worden afgebroken door op genen gebaseerde vaccins?