Baanbrekend onderzoek: acupunctuur verslaat geïnjecteerde morfine tegen pijn

Luister naar dit artikel

Uit een verbazingwekkende nieuwe studie is gebleken dat acupunctuur, de eeuwenoude praktijk waarbij naalden worden gebruikt om lichamelijke zelfgenezing te stimuleren, effectiever is dan intraveneuze morfine tegen pijn.

Een werkelijk baanbrekend onderzoek gepubliceerd in het American Journal of Emergency Medicine, getiteld ‘Acupuncture vs intravenous morfine in the management of acute pain in the SEH’, onthult dat acupunctuur – een van de oudste technieken om pijn te behandelen – effectiever en sneller is in het verlichten van pijn en met minder nadelige effecten dan intraveneuze morfine.

Het onderzoek werd gedurende een jaar uitgevoerd in het Fattouma Bourguiba Universitair Ziekenhuis in Tunesië, een tertiaire zorginstelling met meer dan 100.000 bezoeken aan de Spoedeisende Hulp (SEH) per jaar.

Er werden 300 ED-patiënten met acute pijn in het onderzoek opgenomen: 150 in de morfinegroep (toegediend tot 15 mg per dag) en 150 in de acupunctuurgroep. De twee groepen waren vergelijkbaar wat betreft leeftijd, geslacht en comorbiditeit, met als enige significante verschil dat er meer patiënten met buikpijn waren in de morfinegroep en meer gevallen van lage rugpijn in de acupunctuurgroep.

De opvallende resultaten werden als volgt gerapporteerd:

“Het succespercentage was significant verschillend tussen de twee groepen (92% in de acupunctuurgroep versus 78% in de morfinegroep Pb 0,01). De hersteltijd was 16 ± 8 minuten in de acupunctuurgroep versus 28 ± 14 minuten in de morfinegroep. Het verschil was statistisch significant (Pb = 0,01). Het gemiddelde absolute verschil in pijnscore tussen de twee groepen was 7,7. Dit verschil is niet klinisch significant omdat het minimale klinisch significante absolute verschil gerapporteerd door Todd et al. 13 bedraagt. In de morfinegroep was de gemiddelde totale toegediende dosis morfine 0,17 ± 0,08 mg/kg (Tabel 2).

De verandering van de pijnschaal ten opzichte van de basislijn op elk tijdstip in de twee groepen wordt weergegeven in de figuur. Vanaf het tijdstip van 5 minuten rapporteerde de acupunctuurgroep een significant grotere pijnafname vergeleken met de morfinegroep. Dit verschil bleef gedurende de gehele onderzoeksperiode bestaan. Verandering van bloeddruk, hartslag, RR en zuurstofsaturatie was in beide groepen niet significant.

In totaal ondervonden 89 patiënten (29,3%) kleine bijwerkingen: 85 (56,6%) in de morfinegroep en 4 (2,6%) in de acupunctuurgroep; het verschil was significant tussen de twee groepen (Tabel 3). De meest voorkomende bijwerking was duizeligheid in de morfinegroep (42%) en naaldbreuk in de acupunctuurgroep (2%). Tijdens het onderzoeksprotocol werd geen groot nadelig effect geregistreerd. (Zie Tabel 4.)”

Kortom, de acupunctuurgroep zag een groot pijnverlichtend effect, dat sneller optrad, met aanzienlijk minder bijwerkingen.

Discussie

Sinds 1996 heeft de Wereldgezondheidsorganisatie acupunctuur erkend als een veilige en effectieve therapie voor de behandeling van een breed scala aan aandoeningen, waaronder pijn en ongemak.1 Desondanks is het gebruik van acupunctuur binnen de conventionele zorgstandaard nog steeds uiterst zeldzaam. Er bestaat een diep scepticisme ten aanzien van therapeutische modaliteiten die toch een duidelijk gekarakteriseerd werkingsmechanisme hebben, zoals gedefinieerd door conventioneel biomedisch begrip en terminologie. In plaats daarvan worden de therapeutische effecten ervan vaak afgedaan als louter ‘placebo’.

Placebo is echter niet zo’n verkleinwoord als het op het eerste gezicht lijkt. Het placebo-effect weerspiegelt feitelijk de diepe kracht en het regeneratieve vermogen van lichaam en geest om zichzelf te genezen. En aangezien de kracht ervan zich rechtstreeks vertaalt in echte, meetbare verbeteringen in termen van klinische resultaten, maakt het niet uit of we volledig begrijpen ‘hoe’ het werkt. Bedenk ook dat ‘evidence-based’ (EB) geneeskunde niet alleen volledig afhankelijk is van klinische uitkomsten als definitief bewijs van de werkzaamheid van een interventie, maar dat het hele EB-geneesmiddelmodel ook afhankelijk is van ‘controle’ voor het placebo-effect, zoals dat al het geval is. Er wordt stilzwijgend erkend dat het een enorme macht heeft bij het beïnvloeden van de uitkomsten van de meeste interventies. En dus is de vraag of er al dan niet een volledig bekend of plausibel ‘werkingsmechanisme’ is geïdentificeerd van ondergeschikt belang aan de vraag of het in de klinische praktijk wel of niet werkt.

Acupunctuur is een van de meest uitgebreid ondersteunde alternatieve modaliteiten, waarbij gegevens uit klinische onderzoeken de waarde ervan onder meer dan 100 verschillende aandoeningen ondersteunen. Als u op pubmed.gov zoekt, vindt u meer dan 6.700 gepubliceerde onderzoeken met betrekking tot de trefwoorden ‘pijn’ en ‘acupunctuur’.

Het nieuwe onderzoek laat duidelijk zien dat acupunctuur een krachtige rol kan spelen bij pijnbestrijding. Nu miljoenen mensen over de hele wereld verslaafd zijn aan pijnstillende medicijnen, is acupunctuur perfect in staat om patiënten een beproefd, medicijnvrij alternatief te bieden. Zoals je kunt zien in de grafiek van het onderzoek, is de vergelijking van de bijwerkingen verbijsterend in het voordeel van acupunctuur als de veiligere modaliteit.

Tenslotte zijn hier de krachtige conclusies van het onderzoek:

Onze studie toonde aan dat bij patiënten met acute pijnsyndromen die zich op de spoedeisende hulp presenteren, acupunctuur minstens zo effectief is en een beter veiligheidsprofiel heeft dan intraveneuze morfine. De resultaten van deze studie suggereren dat acupunctuur een potentiële rol kan spelen bij het beheersen van acute pijnaandoeningen bij spoedeisende hulp en dat het veilig en effectief lijkt te zijn. Toekomstige studies moeten worden uitgevoerd in internationale populaties. “

Bronnen:

World Health Organization. Acupuncture: review and analysis of reports on controlled clinical trials; 2002.

GreenMedInfo