Uit onderzoek blijkt dat de helft van de gevaccineerde mensen nooit stopt met het produceren van spike-eiwit

Luister naar dit artikel

Weet je nog hoe ons werd verteld dat “het vaccin in de arm blijft” en dat “onschadelijk spike-eiwit slechts een paar dagen wordt geproduceerd.” Ze zeiden dat ze daar zeker van waren, ondanks dat er geen gegevens waren die hun verklaringen bevestigden.

Helaas blijkt dat ze tegen ons hebben gelogen. De gegevens zijn nu binnen en het bewijst dat dergelijke beweringen onjuist zijn!

Een slim wetenschappelijk onderzoek van Brogna et al., zojuist gepubliceerd, ontdekte de aanwezigheid van spike-eiwit bij met COVID gevaccineerde mensen zes MAANDEN na vaccinatie – en sloot de mogelijkheid uit van kruisbesmetting van experimentele gegevens met in het wild circulerende COVID-infecties.

Wat de wetenschappers deden

De auteurs van het onderzoek gebruikten een gevoelige test, massaspectrometrie genaamd, om een specifieke aminozuursequentie te detecteren die alleen voorkomt in het door vaccins geïnduceerde spike-eiwit.

Om mijn lezers eraan te herinneren: mRNA-COVID-vaccins bevatten genetische code om het zogenaamde ‘spike-eiwit’ te produceren, een onderdeel van het SARS-CoV-2-virus waardoor het virus menselijke cellen kan binnendringen en infecteren. Tijdens het penetratieproces, dat ‘fusie’ wordt genoemd, verandert het virale spike-eiwit van vorm en wordt het een soort speer, die het celoppervlak binnendringt.

De enige wijziging die zowel Pfizer als Moderna hebben aangebracht, was het ‘prefusiestabiliseren’ van het door het vaccin gecodeerde spike-eiwit om te voorkomen dat het van vorm verandert en stabieler wordt in het menselijk lichaam. (Je kunt er hier meer over lezen).

De wetenschappers besloten op zoek te gaan naar dat specifieke, genetisch gemodificeerde eiwitbestanddeel.

Experimenteel ontwerp: Massaspectrometrisch onderzoek van biologische monsters werd gebruikt om de aanwezigheid van specifieke fragmenten van recombinant Spike-eiwit te detecteren bij proefpersonen die op mRNA gebaseerde vaccins kregen.
De vervanging, waarbij twee proline-aminozuren worden gebruikt, wordt door de auteurs van het onderzoek “PP” genoemd (PP staat voor proline-proline). Ze zijn Italiaans en realiseerden zich mogelijk niet dat “PP” ondeugend klinkt, dus in de meeste Engelse literatuur wordt de reeks “2P” genoemd. Afgezien van de humor van de kleuterschool, zoomen de auteurs van het onderzoek in op de spike-eiwitcomponent die alleen in het COVID-vaccin voorkomt en NIET voorkomt in het van nature bestaande Sars-Cov-2-virus.

Om er zeker van te zijn dat hun bevinding niet vals is, hebben wetenschappers een controlegroep opgenomen van mensen die nooit de COVID-vaccins hebben gekregen:

De studiegroep, uit Zuid-Italië, bestond uit 40 proefpersonen, waarvan er 20 vanaf april 2022 waren gevaccineerd met de volledige cyclus van het mRNA-vaccin, die deel uitmaakte van de gezondheidssector, en 20 niet waren gevaccineerd met een negativiteit voor COVID-19 tot nasofaryngeale tests en zonder titer van eventuele antilichamen. Er kwamen nog eens 20 niet-gevaccineerde personen bij die positief waren voor COVID-19.

Er werd naar de drie groepen gekeken:

Het blijkt dat alleen de mensen in de gevaccineerde subgroep het uit vaccin afkomstige spike-eiwit bij zich droegen. Wat nog erger is, het vaccin-spike-eiwit werd pas zes maanden na de laatste dosis gevonden!
Het specifieke PP-Spike-fragment werd gevonden in 50% van het geanalyseerde biologische monster (figuren 1C-E en 2). Deze aanwezigheid was onafhankelijk van de SARS-CoV-2 IgG-antilichaamtiter. De antilichaamtiters hadden een geometrisch gemiddelde van 629,86 BAU/ml (Figuur 1E). De minimale tijd dat PP-Spike werd gedetecteerd was 69 dagen na vaccinatie, terwijl de maximale tijd 187 dagen was. Alle controles (monsters van niet-gevaccineerde individuen) waren negatief. De controlegroep (20 niet-gevaccineerde mensen) werd ook getest nadat ze COVID-19 hadden opgelopen en was negatief voor PP-spikes.
Nergens wordt in het onderzoek gesteld dat de productie van piekeiwitten na 187 dagen stopt; de bovengrens voor de tijd na vaccinatie was een artefact van de onderzoeksopzet.

Deze afbeelding verklaart het onderzoeksontwerp en toont de locatie van de aminozuursequentie van het “gestabiliseerde 2P-spike-eiwit”:

De auteurs leggen het waarschijnlijke mechanisme van aanhoudende productie van piekeiwitten uit:

Let op de onheilspellende mogelijkheid: “mRNA kan worden geïntegreerd of opnieuw worden getranscribeerd”. Wat is dat?

Covid-vaccin wordt onderdeel van menselijk DNA?

Een punt van aandacht is de bovenstaande zin: “Het is mogelijk dat het mRNA in sommige cellen wordt geïntegreerd of opnieuw wordt getranscribeerd.” De zogenaamde omgekeerde transcriptie, dat wil zeggen dat vaccin-mRNA in sommige aangetaste cellen onderdeel wordt van het menselijk DNA-genoom, werd oorspronkelijk zonder bewijs verworpen door de zogenaamde ‘COVID-wetenschap’, totdat het werd aangetoond in in-vitro-experimenten:

Grootste angst gerealiseerd: mRNA van Pfizer wordt omgezet in DNA

Er is een nieuwe studie verschenen: intracellulaire omgekeerde transcriptie van Pfizer BioNTech COVID-19 mRNA-vaccin BNT162b2 in vitro in menselijke levercellijn. Wat het zegt is: laboratoriumstudies tonen aan dat het mRNA-vaccin zichzelf WEL integreert in menselijk cellulair DNA. Dit betekent dat een injectie met het Pfizer-vaccin, ook al is het maar één keer genomen, het DNA van de aangetaste cellen permanent verandert…

Als dat zo is, bestaat er een verontrustende mogelijkheid dat de productie van piekeiwitten door COVID nooit stopt. Om dat te illustreren kan het HIV-virus, dat AIDS veroorzaakt, ook een omgekeerde transcriptie ondergaan en zichzelf in het menselijk DNA integreren, zodat de geherprogrammeerde cellen van de patiënt eindeloos kopieën van HIV produceren. Dit is de reden waarom HIV niet kan worden genezen, maar alleen onderdrukt door medicijnen.

Op dezelfde manier kunnen menselijke cellen waarin de genetische code van het COVID-vaccin omgekeerd is getranscribeerd, ook eindeloos het piekeiwit produceren voor het leven van de getroffen individuen.

Verklaart dit de IgG4-immuuntolerantie?

De zogenaamde immuuntolerantie, de neiging van het organisme om persistente ziekteverwekkers te negeren in plaats van een krachtige immuunreactie te bieden, kan de reden zijn dat gevaccineerde mensen vatbaarder zijn voor frequente herhaalde infecties en een langzamere virusklaring.

Immuuntolerantie is volkomen aanvaardbaar voor allergenen, irriterende stoffen die zich niet vermenigvuldigen en persistent aanwezig zijn. Het negeren van allergenen, in plaats van te lijden aan vervelende hooikoorts, is de reden waarom immuuntolerantie een goed antwoord is op irriterende stoffen uit de omgeving, zoals pollen of stof.

Immuuntolerantie is echter dodelijk als het gaat om het weerstaan van levende, replicerende ziekteverwekkers!

Een immuuntolerant organisme is vergelijkbaar met een tolerant slachtoffer van een overval, die passief blijft zitten terwijl zijn huis wordt geplunderd zonder zich te verzetten. De overval lijkt misschien ‘mild’, maar de overvallers gaan er met de buit vandoor – en ze zullen weer terugkomen. En opnieuw.

Door booster veroorzaakte IgG4-immuuntolerantie verklaart overmatige sterfte en ‘chronische Covid’

Rintrah Radagast plaatste gisteren een heel belangrijk artikel. Het toont ons een mogelijke verklaring waarom overmatige sterfte verband houdt met COVID-boosters, waarom de associatie tussen Covid-vaccins en sterfte naarmate de tijd verstrijkt sterker wordt in plaats van af te nemen, en waarom…
Het hierboven genoemde bericht legt de immuuntolerantie uit, waarom het slecht is voor Covid-19 en hoe het werkt.

Wat in het bovenstaande bericht niet volledig werd onderzocht, is de reden waarom vaccinatie immuuntolerantie induceert.

De Brogna et al. De studie die we bespreken toont ons het mechanisme waarom immuuntolerantie voor spike-eiwit ontstaat. De reden is dat piekeiwit, dat zonder einde wordt geproduceerd, voor het gevaccineerde organisme lijkt op een “irriterend voor het milieu”, in plaats van dat het wordt gezien als een gevaarlijke indringer.

Ze hadden dit moeten testen voordat ze deze vaccins verplicht stelden

Ik heb grote waardering voor het nauwgezette en moeilijke werk van Brogna en co-auteurs, die zorgvuldig de aanwezigheid van spike-eiwit bij gevaccineerde mensen hebben onderzocht, controlepersonen op de juiste manier hebben gebruikt om COVID-19 als alternatieve oorzaak uit te sluiten, enzovoort.

Ik waardeer de ‘Covid-wetenschap’ niet, die loog dat COVID-vaccins ‘veilig en effectief’ zouden zijn. Nu we onze negende Covid-golf ingaan en gevaccineerde mensen geïnfecteerd en opnieuw geïnfecteerd raken, bleken de vaccins niet effectief. Erger nog: ze bleken ook nog eens onveilig, zoals uit dit onderzoek en vele andere onderzoeken blijkt.

Helaas worden COVID-vaccins niet geleverd met een UIT-schakelaar, en er is geen manier om deze aanhoudende productie van piekeiwitten te stoppen.

Hoop voor gevaccineerde mensen

Ik wil dit bericht niet met een negatieve noot afsluiten. Ik wil erop wijzen dat uit het onderzoek bleek dat slechts de HELFT van de gevaccineerde mensen leed aan de voortdurende aanwezigheid van vaccin-spike-eiwit in hun bloed. De andere helft gaat gelukkig prima.

Daarom hebben alle gevaccineerde mensen de hoop dat zij niet de individuen zijn die lijden onder deze voortdurende piekproductie. Er is hoop voor ons allemaal die zijn gevaccineerd of die dierbaren hebben getroffen.

Vreemd genoeg ontwikkelt slechts ongeveer de helft van de gevaccineerde mensen immuuntolerantie, net zoals slechts de helft van de gevaccineerde mensen zes maanden na de vaccinatie positief blijft testen op een piek. Het ene proces kan samengaan met het andere!

Dit is geen anti-wetenschappelijk bericht.

Sommige critici beschuldigen mij er misschien van anti-wetenschap te zijn, alleen maar omdat ik negatief sprak over de charlatans die onbewezen COVID-vaccins promootten. Integendeel, ik houd van goede wetenschap en ben altijd blij om belangrijk, levensreddend onderzoek onder de aandacht te brengen, zoals het onderzoek dat ik aanhaalde.

Ik heb grote hoop dat de periode van duisternis in de wetenschap, veroorzaakt door conformiteit, corruptie en radicale anti-menselijke ideologieën, zal eindigen, en dat onderzoek weer mensgericht zal worden, open voor kritiek en vooruitgang.

Denkt u dat de wetenschap de mensen in de toekomst zal dienen?