Artsen geven toe dat ze patiënten beademden die het niet nodig hadden, waarbij tienduizenden mensen om het leven kwamen tijdens de pandemie

Luister naar dit artikel

Nu de pandemie aan het afnemen is, is het tijd om na te denken over de fouten en vergissingen van de medische gemeenschap. Op het hoogtepunt van de pandemie lagen in de VS meer dan 25.000 mensen aan de beademing. De medische gemeenschap stelde vast dat 2% en 6% van degenen die met COVID-19 werden opgezadeld een beademingsapparaat nodig hadden. Sommige ziekenhuizen in New York sloten twee patiënten tegelijk aan op één beademingsapparaat, een primeur in de geschiedenis van de moderne geneeskunde.

Tegenwoordig beginnen artsen in het hele land uit het houtwerk te kruipen en treden ze naar voren om te erkennen dat hun acties voortijdig een einde hebben gemaakt aan tienduizenden levens. Deze nalatige artsen legden tijdens de pandemie zonder voldoende reden COVID-patiënten aan beademingsapparatuur.

Een inmiddels vergeten artikel in de Wall Street Journal onthult dat het gebruik van ventilatoren tijdens de COVID-pandemie een vergissing was

Een artikel in de Wall Street Journal uit de winter van 2020 dat sindsdien onder het metaforische tapijt is geveegd, onthult dat artsen in de Verenigde Staten hebben toegegeven dat ze patiënten aan beademingsapparatuur hebben gelegd die dergelijke ademhalingsondersteuning niet nodig hadden. Deze artsen erkennen dat ze in het medische behandelprotocol vertrouwden op ventilatoren als een routinematige procedure. Degenen die een medische opleiding hebben gevolgd of iemand kennen die dat heeft gedaan, getuigen snel dat dergelijke routinematige handelingen centraal staan in moderne medische training en opleiding. Aspirant-artsen zijn in wezen belast met het onthouden van medische termen en procedures ter grootte van een telefoonboek, getest op hun geheugen en aan het werk gezet in het veld.

De erkenning door artsen van het onnodige gebruik van ventilatoren komt neer op een erkenning dat het veld verzadigd is met individuen die worden gekenmerkt door gehoorzaam groepsdenken in tegenstelling tot kritische denkvaardigheden. Bovendien was de beslissing van de artsen om COVID-patiënten aan beademingsapparatuur te plaatsen geen behandelingsmodaliteit; in plaats daarvan was het een onzorgvuldig middel om zogenaamd te proberen de verspreiding van het virus te stoppen, ziekenhuisbedden vrij te maken en de levensduur van de patiënt te verlengen.

De feiten en cijfers van het onterechte gebruik van ventilatoren tijdens de pandemie onder de loep genomen

De verontrustende cijfers over het gebruik van ventilatoren tijdens de pandemie worden steeds erger. Uit de gegevens blijkt dat ongeveer de helft van degenen met de diagnose COVID PCR-positief waren, wat betekent dat ze waarschijnlijk vals-positieven waren in tegenstelling tot patiënten die het virus hadden. Uit de cijfers blijkt dat ongeveer 35% van de patiënten die beademd werden, stierf voorafgaand aan de pandemie. Ziekenhuizen in het hele land rapporteerden een sterftecijfer van maar liefst 50% voor degenen die tijdens de pandemie beademingsapparatuur kregen voor COVID-19. Deze verontrustende statistieken maken duidelijk dat artsen nalatig patiënten aan beademingsapparatuur hebben gelegd, ze krachtige kalmerende middelen hebben gegeven en uiteindelijk voortijdig een einde aan hun leven hebben gemaakt.

Achteraf gezien geven ziekenhuisbestuurders toe dat hun overdreven vertrouwen op ventilatoren een vergissing was. Ziekenhuishoofden zijn sindsdien teruggekomen op hun overtuiging dat het gebruik van ventilatoren essentieel was voor de behandeling van COVID-patiënten. Artsen waren zelfs zo ver gegaan dat ze publiekelijk toegaven dat het slechts een onderdeel van het protocol was om patiënten aan beademingsapparaten te leggen terwijl ze niet aan die machines hoefden te worden aangesloten, in plaats van een voorzichtige medische behandeling.

De waarheid is dat het gebruik van ventilatoren weinig tot geen voordeel had voor de patiënt. Hoewel sommige van dergelijke artsen volhouden dat ventilatoren en sterke kalmeringsmiddelen dienden als essentiële verdediging tegen de verspreiding van het virus naar ziekenhuispersoneel en bezoekers van de faciliteit, hebben hun woorden geen gewicht.

Artsen zijn het erover eens dat er een alternatief is voor een te grote afhankelijkheid van ventilatoren en krachtige kalmerende middelen
In plaats van ventilatoren en kalmerende middelen te gebruiken als steunpilaar voor de behandeling van zieke patiënten, omzeilen artsen nu de intubatieoptie en vertrouwen ze erop als laatste redmiddel. Artsen van heinde en verre hebben zelfs de doseringen van sedativa die aan patiënten worden gegeven, verlaagd, soms om te controleren of de medicijnen volledig kunnen worden stopgezet. Als ventilatoren worden gebruikt, worden ze gebruikt op een manier die bij elke ademhaling minder geforceerde lucht in de longen brengt.

Hoewel doktoren het niet ronduit zullen toegeven, is de waarheid dat de combinatie van krachtige kalmerende middelen en opdringerige intubatie vaak neerkomt op euthanasie. Euthanasie is onlangs gelegaliseerd in Canada en een aantal andere landen, maar is nog niet legaal in de Verenigde Staten. Artsen schakelen nu over op alternatieve ademhalingsondersteunende apparatuur die geen verdoving vereist die een risico vormt voor de menselijke gezondheid.

Zuurstof overbrengen via neusslangen lijkt bijvoorbeeld een betere optie dan toevlucht nemen tot opdringerige ventilatoren. De spil naar nieuwe behandelingsmodaliteiten wordt echter niet volledig gedreven door het altruïsme van de arts. Ziekenhuizen kregen financiële compensatie voor het gebruik van ventilatoren tijdens de pandemie. Hoewel maar weinig reguliere media het willen toegeven, is de verrassende waarheid dat ziekenhuizen meer geld kregen voor het plaatsen van coronaviruspatiënten op ventilatoren terwijl ze in ziekenhuisbedden lagen.

Blijf op de hoogte, want er worden de komende weken en maanden meer onthullingen over COVID-behandelingen en injecties onthuld.

Bronnen: