Droge ogen kunnen het risico op verlies van gezichtsvermogen door hoornvliesletsel vergroten

Luister naar dit artikel

Mensen met zeer droge ogen lopen mogelijk een verhoogd risico op verlies van gezichtsvermogen, waarschuwt een nieuwe studie.

Onderzoekers van de Washington University School of Medicine in St. Louis zeggen dat de aandoening de manier verandert waarop het beschermende hoornvlies op het oogoppervlak zichzelf geneest na een verwonding. Experimenten met muizen hebben echter aangetoond dat eiwitten gemaakt door stamcellen helpen bij het regenereren van het hoornvlies, wat de deur opent naar betere therapieën.

Droge-ogenziekte treedt op wanneer het oog onvoldoende smering kan bieden met natuurlijke tranen. De veel voorkomende aandoening wordt behandeld met druppels die de ontbrekende tranen vervangen. Helaas wordt het hoornvlies – dat ziektekiemen en vuil buiten houdt – gevoeliger voor beschadiging.

“We hebben medicijnen, maar ze werken alleen goed bij ongeveer 10% tot 15% van de patiënten”, zegt senior onderzoeker Rajendra Apte, MD, PhD, de Paul A. Cibis Distinguished Professor in de John F. Hardesty, MD, Afdeling Oogheelkunde & Visual Sciences, in een universitaire uitgave.

“In deze studie met genen die essentieel zijn voor de gezondheid van het oog, hebben we mogelijke doelwitten voor behandeling geïdentificeerd die er bij droge ogen anders uitzien dan bij gezonde ogen. Tientallen miljoenen mensen over de hele wereld – met naar schatting 15 miljoen alleen al in de Verenigde Staten – lijden aan oogpijn en wazig zien als gevolg van complicaties en verwondingen die verband houden met droge ogen. met meer succes behandelen of zelfs voorkomen van die verwondingen.”

Bijna 3 op de 5 volwassenen lijdt aan het droge-ogen-syndroom

Symptomen kunnen een lichte irritatie lijken, maar het kan leiden tot ernstigere en langdurige effecten. Het kan zich ontwikkelen nadat iemand zijn ogen heeft belast of als hij genetisch niet in staat is om voldoende tranen te produceren om zijn ogen te smeren.

Het droge ogen-syndroom kan autorijden en lezen ongemakkelijk maken en leiden tot lichtgevoeligheid. Het kan zelfs de concentratie beïnvloeden en andere mensen op de weg in gevaar brengen. De auteurs van het onderzoek volgden bewegingen van stamcellen in muizenogen terwijl ze differentieerden tot hoornvliesweefsel.

Ze analyseerden genen die tot uiting kwamen in verschillende modellen van droge ogen, diabetes (die tot blindheid kan leiden) en andere aandoeningen. Ze ontdekten dat bij muizen met droge ogen het hoornvlies de expressie activeerde van een gen genaamd SPARC. Hogere niveaus van dit eiwit vertoonden een verband met betere genezing.

“We hebben eencellige RNA-sequencing uitgevoerd om genen te identificeren die belangrijk zijn voor het behoud van de gezondheid van het hoornvlies, en we geloven dat een paar van hen, met name SPARC, potentiële therapeutische doelen kunnen bieden voor de behandeling van droge ogen en hoornvliesletsel”, zegt eerste auteur Joseph Lin, een MD/PhD-student in het laboratorium van Apte.

Droge ogen kunnen prikken of branden. De aandoening wordt verergerd door met vliegtuigen te reizen, in een kamer met airconditioning te zijn, te fietsen of urenlang naar schermen te kijken.

“Deze stamcellen zijn belangrijk en veerkrachtig en een belangrijke reden waarom hoornvliestransplantatie zo goed werkt”, legt Apte uit. “Als de eiwitten die we hebben geïdentificeerd niet werken als therapieën om deze cellen te activeren bij mensen met het droge-ogen-syndroom, kunnen we misschien zelfs gemanipuleerde limbale stamcellen transplanteren om hoornvliesbeschadiging bij patiënten met droge ogen te voorkomen.”

De studie is gepubliceerd in de Proceedings of the National Academy of Sciences.

Bronnen: Study Finds