Zal wetenschappelijk bewijs de pro-maskercultus ooit het zwijgen opleggen?

Luister naar dit artikel

Het is een al lang bestaande conclusie uit de wetenschappelijke wereld dat gezichtsmaskers geen merkbare vermindering van de virusoverdracht bewerkstelligen.

We wisten dit in 2015-2016 met betrekking tot chirurgen en hun patiënten (hier en hier). We wisten dit in 2020 uit een Cochrane-review met de gouden standaard, een analyse van 14 onderzoeken naar griep en een gezondheidszorgonderzoek dat concludeerde dat maskers ‘paradoxaal genoeg tot meer overdrachten kunnen leiden’. We wisten dit in 2021 op basis van de Deense maskerstudie en twee uitgebreide bewijsbeoordelingen (hier en hier). We wisten dit in 2022 met betrekking tot basisscholen en universiteiten, en het ontkrachten van voorbarige pro-masker-conclusies uit het onderzoek in Bangladesh. En – alsof er meer bewijs nodig was – hadden we begin 2023 de laatste Cochrane-review, waarin wederom werd geconcludeerd dat het bedekken van ons gezicht met stoffen en plastic de kans op het oplopen van virale luchtweginfecties niet significant verkleint. Maar ondanks deze collectieve schreeuw van de wetenschappelijke gemeenschap dat de ‘MASKERS NIET WERKEN’, lijkt het erop dat niets de schelle protesten van de maskerdiscipelen, zoals die van Independent SAGE, zal smoren.

Een recent artikel in de Daily Mail leidde met de angstaanjagende kop: ‘Wetenschappers slaan alarm over de nieuwe Covid-variant en roepen op tot herstel van gezichtsmaskers.’ Twee van de wetenschappers die hun zorgen uitten waren de professoren Trish Greenhalgh en Stephen Griffin, waarbij de eerste aankondigde: “Het is opnieuw tijd om zich te maskeren”, terwijl de laatste het – zij het cryptischer – eens is met zijn aanbeveling om opnieuw een ” op mitigatie gebaseerde aanpak” toe te passen. Zowel Greenhalgh als Griffin zijn lid van Independent SAGE.

Toen Independent SAGE in mei 2020 werd opgericht, als alternatief voor de officiële SAGE, beweerde het een groep multidisciplinaire experts te zijn wiens missie het was om de regering wetenschappelijk advies te geven over hoe het aantal sterfgevallen tijdens de Covid-crisis tot een minimum kan worden beperkt. In werkelijkheid vormde het een groep zero-Covid-fanaten die extreme maatregelen tegen de pandemie doorvoerden: welke niet-bewezen, mensenrechtenschendingen de regering ook voorstelde, de Independent SAGE riep doorgaans op dat ze langer en strenger moesten zijn.

Een vluchtige inspectie van het lidmaatschap van de groep verklaart veel. De eerder genoemde Trish Greenhalgh is ongetwijfeld de meest extreme woordvoerder van de pro-maskersekte en beweerde eerder dat de zoektocht naar rigoureus wetenschappelijk bewijs de ‘vijand van goed beleid’ was. De oprichter en voorzitter van de groep, professor David King, was de senior wetenschappelijk adviseur van de regering van Tony Blair, momenteel een invloedrijk pleitbezorger van globalistische agenda’s die top-down controle over de bevolking bevorderen. Een andere kerndeelnemer is het levenslange lid van de Communistische Partij: professor Susan ‘laten we voor altijd een masker dragen‘ Michie. De huidige covoorzitter van Independent SAGE is Anthony Costello, hoogleraar mondiale gezondheid en duurzame ontwikkeling aan het University College London en voormalig directeur bij de Wereldgezondheidsorganisatie. Gezien de geschiedenis en banden van deze groepsdeelnemers was het voorspelbaar dat zij de eerstvolgende gelegenheid zouden aangrijpen om op te roepen tot de terugkeer van gemeenschapsmaskering.

Het is duidelijk dat het gebruik van de term ‘onafhankelijk’ in relatie tot deze groep een verkeerde benaming was. In schril contrast daarmee lijkt Dr. Ashley Croft – de onafhankelijke deskundige in opdracht van het Schotse Covid-onderzoek – veel beter geschikt te zijn voor de rol van leverancier van onpartijdige informatie, vrij van de ketenen van groepsdenken en reguliere ideologie. Dr. Croft is adviseur volksgezondheidsarts en medisch epidemioloog. In zijn rapport somt hij zijn conclusies over de fysieke maatregelen tegen COVID-19 als volgt op:

In 2020 was er wetenschappelijk bewijs ter ondersteuning van het gebruik van enkele van de fysieke maatregelen (zoals veelvuldig handen wassen, het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen in ziekenhuizen) die tegen COVID-19 zijn genomen. Voor andere maatregelen (bijvoorbeeld het verplicht stellen van gezichtsmaskers buiten de gezondheidszorg, lockdowns, social distancing, testen, traceren en isoleren) was er in 2020 ofwel onvoldoende bewijs om het gebruik ervan te ondersteunen – ofwel geen bewijs; de wetenschappelijke basis is in de tussenliggende drie jaar niet wezenlijk veranderd.

Er wordt betoogd dat de beperkende maatregelen die tijdens de COVID-19-pandemie zijn ingevoerd, hebben geleid tot individuele, maatschappelijke en economische schade die vermijdbaar was en die niet had mogen plaatsvinden.

Deze werkelijk onafhankelijke stem werd in sommige kringen niet goed ontvangen. De reguliere media waren niet gewend aan het uiten van standpunten die afwijken van het dominante Covid-verhaal, maar lieten voorspelbaar hun afkeuring horen over het perspectief van Croft en namen hun toevlucht tot pogingen om hem te belasteren vanwege zijn ‘vaccinscepsis’. En ongetwijfeld zullen de ideologen van Independent SAGE – terwijl ik dit schrijf – hetzelfde doen.

Naarmate het jaar vordert, blijft het bewijs tegen massale maskering zich opstapelen. In april meldden onderzoekers van het Londense St. George’s Hospital dat een maskermandaat in 2020-2021 in hun gezondheidszorgomgeving “geen waarneembaar verschil maakte bij het terugdringen van in ziekenhuizen opgelopen SARS-CoV-2-infecties”. En – opdat we het niet vergeten – we leven zogenaamd in een vrije en open samenleving waar dwingende beperkingen alleen mogen worden opgelegd als er ondubbelzinnig bewijs is van een uitgesproken en wijdverbreid voordeel uit de adoptie van het beoogde gedrag; we zijn miljoenen kilometers verwijderd van dat scenario, en dat is nog voordat we nadenken over de schade van gemeenschapsmaskering.

Maar zal dit de pro-maskercultus tot bedaren brengen? Het lijkt erop dat deze eeuwige voorstanders van gezichtsbedekking worden gedreven door een supracognitief construct dat het empirische bewijs overtreft. Het massaal verbergen van menselijke gezichten lijkt voor groepen als Independent SAGE iets heiligs te betekenen: is het gelijkheid, egalitarisme, altruïsme? Of zou het aanhoudend opdringen van maskers eenvoudigweg te wijten kunnen zijn aan cognitieve dissonantie: ze hebben de praktijk zo lang luidkeels verkondigd dat het nu psychologisch pijnlijk zou zijn, en schadelijk voor hun status en zelfbeeld, om toe te geven dat hun eerdere energieën erbarmelijk waren geweest. misplaatst? Wat de onderliggende reden ook is, we kunnen de komende maanden escalerende oproepen van de muilkorfmaffia verwachten.

Dr. Gary Sidley is een gepensioneerde NHS Consultant Klinisch Psycholoog en mede-oprichter van de Smile Free-campagne.