Supermarkten en onze gezondheid

Supermarkten en onze gezondheid

Luister naar dit artikel

Ik heb een groot gedeelte van mijn leven doorgebracht als een echte kneus. Zonder lichamelijke weerstand, minstens twee keer per maand verkouden, migraine-patiënt, allergisch voor ongeveer alles dat je maar kunt verzinnen, jarenlang maag-en darmproblemen, astmatisch en daarnaast ook nog eens belachelijk vaak zwak, ziek of misselijk. En ik heb mijzelf jaren voorgehouden dat dat nou eenmaal zo hoorde te zijn, aangezien ik blijkbaar “zo in mekaar zat”.


Steun Health Bytes: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren


Hoe anders blijkt de boel in elkaar te steken. Ik ben nu ruim een jaar bezig om mijn leven op een heel andere manier in te richten en dat heeft op zijn zachtst gezegd “best wel” effect. Ik ben het afgelopen jaar niet ziek geweest, geen enkele verkoudheid opgelopen , ik heb geen migraine-aanvallen meer, ben spontaan niet meer allergisch voor alles dat groeit en bloeit, ben van mijn maag-en darmproblemen af (waarover mijn huisarts mij vertelde dat ze “helaas chronisch zouden zijn” en dat ik er maar aan moest wennen) en ik voel mij een totaal ander en veel gezonder mens.

Er zijn twee aanpassingen in mijn leventje geweest die deze enorme verandering teweeg hebben gebracht en ik wil er daarvan vandaag eentje toelichten. Een aspect is het jezelf “herprogrammeren” waar ik op een later tijdstip nog aandacht aan wil gaan besteden, een ander aspect is voeding. Zelf heb ik voordat ik mijn eigen herprogrammeringstraject in ging nooit echt stil gestaan bij wat ik precies allemaal naar binnen werkte en dat is achteraf gezien nogal dom geweest. Maar goed, al doende leert men, niet? Ik wil u echter de mogelijkheid geven mijn traject niet te hoeven afleggen of in te zien dat u misschien al op zo’n traject zit en daarom staat dit artikel volledig in het teken van voeding.

Het aanbod

Loop tegenwoordig een supermarkt binnen en je wordt overweldigd door het massale aanbod van allerlei producten. De diversiteit lijkt enorm en er blijkt voor iedereen wel iets naar zijn of haar smaak te vinden. Lijkt enorm ja, want de werkelijkheid is heel anders. Als ik de merken Becel, Adez, Bertolli, Blue Band, Conimex, Ola, Calvé, Unox en Lipton opnoem, dan krijgt u waarschijnlijk een mentaal beeld van diversiteit. Helaas, deze merken zijn allemaal eigendom van Unilever en zitten dus gezellig onder dezelfde paraplu. Oftewel: Unilever bepaalt wat er met deze merken gebeurt en welke beslissingen er op productvlak (bijvoorbeeld qua ingrediënten of wijze van vervaardiging) genomen worden. En of u nu dus ijs van Hertog koopt of van Ben en Jerry’s, u koopt bij Unilever want deze toko bezit beide merken. In principe is dit natuurlijk niet buitengewoon spannend aangezien het tegenwoordig niet meer dan normaal is dat grote bedrijven kleinere bedrijven opslokken en dat merken tegenwoordig voornamelijk uiterlijk vertoon (verpakking en reclame) gebruiken om nog enige diversiteit te suggereren. Maar het is wel iets om rekening mee te houden. Het gaat deze enorme bedrijven namelijk totaal niet om hun producten en of deze eventueel schadelijk zouden kunnen zijn voor uw gezondheid. Er moet geld verdiend worden want dat is de “motor” van onze globale samenleving. Als u de illusie heeft dat voedselproducenten wel het beste met u voorhebben, leest u dan vooral verder. Ik ben namelijk van mening dat het maar om één ding gaat: de centen.

De macht van het geld

Alles draait in onze wereld om geld. Misschien dat u nog het vrij naïeve idee had dat dat niet het geval was maar helaas. Alles draait om geld. Echt. Alles. We hebben onszelf als mensheid helemaal vastgewerkt en een enorme gevangenis voor onszelf gecreëerd. Eentje waar we het beste uit lijken te kunnen ontsnappen als we – inderdaad – veel geld hebben. Een oneindige vicieuze cirkel. Maar de bedrijven die uw voedsel maken hebben heel veel geld. En een bekend verschijnsel bij bedrijven die heel veel geld hebben is dat ze nog veel meer geld willen gaan verdienen. Bedrijven zijn namelijk geen mensen, kennen geen gevoel of medeleven maar zijn maar met één ding bezig: de winst vergroten.

Daarom heeft Unilever uiteraard ook al die merken opgekocht. Hoe meer merken je bezit, hoe meer geld je kunt verdienen en wat is er nou makkelijker dan een concurrent uitschakelen door deze gewoonweg over te nemen? Met geld kan het. En wat doe je als je een heleboel merken hebt gekocht en je toch nog meer winst wilt gaan maken? Dan ga je bezuinigen op de kosten om je producten te vervaardigen. En als u dacht dat men dan misschien iets minder geld zou gaan steken in de vaak overdadige verpakkingen en bijbehorende promotiecampagnes dan heeft u het mis. Denk eraan: het gaat om geld verdienen. U koopt producten eerder en vaker als ze er “lekker en aantrekkelijk” uitzien, dus op verpakkingen en reclame gaan producenten zeker niet bezuinigen. Wat blijft er over om dan op te bezuinigen? De ingrediënten waaruit uw product is samengesteld en het proces om uw product te vervaardigen.

En dan wordt het echt spannend. Ik wil u vragen de volgende keer als u naar de supermarkt gaat eens goed te kijken naar de producten die u mee naar huis neemt. Neem tien minuutjes de tijd om een blik te werpen op de ingrediënten die op de verpakking vermeld staan en ik vermoed dat u uw ogen uit zult kijken.

Wat zit er nou eigenlijk allemaal in uw eten?

Ten eerste zult u de u hopelijk bekende E-nummers tegenkomen. Voor de volledigheid: deze additieven zijn door de Europese Unie goedgekeurd en daarom hebben heel veel mensen het idee dat het daarom ook helemaal goed zit. Denkt u daar nog eens over na. Het gaat om geld. Bedrijven zijn niet menselijk en kennen geen enkele vorm van empathie. De Europese Unie is een moederbedrijf van alle bedrijven binnen de EU en daarom geeft ook de EU totaal niet om haar bewoners maar alleen maar om geld verdienen en winsten vergroten. Daarom hebben we nu “door de EU goedgekeurde additieven” die soms eigenlijk zwaar giftig zijn en mensen daarom allerlei kwalen opleveren of zelfs dood doen gaan. Ze zijn goedgekeurd omdat ze goedkoper zijn dan “echte” ingrediënten en daarom de kostprijs van producten kunnen doen dalen, waardoor de winstmarge kan toenemen. Business as usual.

E-nummers zijn niet uitgevonden om de consumenten te voorzien van informatie of duidelijkheid. Ze zijn bedoeld om een extra dwaalspoor te creëren waarbij de consument het idee heeft dat er voor zijn of haar veiligheid en gezondheid gezorgd wordt, zonder precies te snappen waar die cryptische afkortingen nou precies voor staan. Er bestaan ondertussen enorm veel “goedgekeurde” additieven maar ik wil er eentje toelichten die tegenwoordig bijna overal in te vinden is en die echt hele nare effecten op uw gezondheid kan hebben. En nee, het is deze keer geen Aspartaam. Ik heb het over Mononatriumglutamaat, op verpakkingen vaak liefkozend met het nummer E621 aangeduid.

E621, Mononatriumglutamaat, Ve-Tsin, MSG of hoe je het ook wilt noemen, is pure rotzooi. Rotzooi die je simpelweg niet in je eten wilt hebben. E621 is namelijk een neurotoxine dat je eetlust bevordert. Toen ik dit additief niet kende vroeg ik mij regelmatig af waarom ik toch zo enorm de neiging had om bepaalde zakken chips of borrelnootjes in één keer helemaal leeg te vreten. Nu weet ik waarom: E621 stimuleert je smaakpapillen waardoor je blijft vreten.

En E621 zit tegenwoordig in extreem veel producten: in alle soepen, alle sauzen, bijna alle vormen van chips, bak en braadproducten, kant-en-klaarmaaltijden, mixen voor bepaalde gerechten en ga zo maar door. Kijk voor de “lol” in de supermarkt zelf eens naar welke producten er allemaal voorzien zijn van E621 en u zult hoogstwaarschijnlijk uw kaak op de grond laten stuiteren.

Trouwens, E621 wordt vaak verborgen. Wat een verrassing, niet? Daar is ie weer: het gaat om geld en niet om uw gezondheid. En nu steeds meer mensen op de hoogte gebracht worden van de vergiftiging die onze voedselvoorziening eigenlijk is, gaat men bepaalde vermeldingen verstoppen. Dat is volgens mij ook precies waarom de Codex Alimentarius zoveel nadruk legt op verpakkingsregulering. Dan kun je namelijk bepaalde dingen gewoon niet vermelden omdat ze anders “angst bij de consumenten (letterlijke quote van de voedsellobby) zouden kunnen veroorzaken.” En zo worden de E-nummers soms dus gewoon helemaal achterwege gelaten en vermeldt de producent alleen een of andere scheikundig aandoende naam. Of ze doen het nog veel ranziger; E621 wordt namelijk ook wel eens op de volgende manieren vermeld:

Als glutamaat, glutamaatzuur, plantaardige geyhdrogeneerde oliën en vetten, gehydrogeneerde eiwitten, gelatine, calcium- of natriumcaseïnaat, toegevoegde gist, gistextract, monokaliumglutamaat en sommige maisoliën. En dit zijn helaas nog niet eens alle vermeldingen. Het punt dat ik hiermee wil aantonen is het volgende: zie wat de voedselindustrie u op allerlei zeer ranzige manieren probeert aan te smeren onder het mom van “goedgekeurde additieven” of het simpelweg niet noemen of verbergen van bepaalde ingrediënten en u kunt zelf concluderen of deze industrie het beste met u voor heeft of niet.

En als u nu toch denkt: “kom op joh, als ik van E621 alleen maar meer ga vreten, dan valt dat toch best mee?, dan wil ik u even wijzen op de overige risico’s van E621. Deze worden door voedseldeskundigen namelijk op hetzelfde niveau als die van die andere eerder genoemde killer, Aspartaam of E951, geplaatst. Beide stoffen zijn kankerverwekkend en tasten het zenuwstelsel aan. Voor mensen die moeite hebben met deze informatie, leest u alstublieft het boek “Excito-Toxins” van Dr. Russell Blaylock waarin duidelijk en met onderbouwing uitgelegd wordt hoe het gesteld is met deze zwaar giftige stoffen, die op de een of andere rare manier toch gewoon goedgekeurd zijn door onze Europese Unie. Rara, hoe kan dit? Geld? Yep.

Daarbij is E621 volgens veel onderzoekers in de VS de stof die verantwoordelijk is voor de extreme uitbraak van obesitas die daar heeft plaatsgevonden (en bij ons ook steeds meer de kop opsteekt). Je gaat er tenslotte meer van eten, dus prop je meer rotzooi in je lichaam en dus word je binnen no-time van het formaat aangespoelde walvis. En het meest zieke is nog dat dit soort mensen vanuit de reeds aangehaalde voedselindustrie verteld wordt dat het hun eigen schuld is dat ze zo dik zijn en dat ze beter op hun voedingspatronen zouden moeten letten. Wederom een gevalletje omgekeerde wereld. Maar wel een gevalletje dat psychisch enorme effecten op mensen heeft, die daardoor een compleet negatief zelfbeeld krijgen. Waar die mensen helemaal niets aan kunnen veranderen. Probeert u tenslotte tegenwoordig nog maar eens iets te kopen waarin E621 niet in zit. En laat ik niet vergeten te melden dat E621 in de VS ook nog eens gekoppeld wordt aan een extreme toename van diabetespatiënten. En geheel toevallig neemt de hoeveelheid diabetespatiënten in ons land ook steeds verder toe.

Oh ja, over dat aanpraten van een negatief zelfbeeld: de industrie doet u denken dat light-producten “goed” voor u zijn omdat u er niet dik van zou worden en daarmee uw gezondheid verbetert. Wederom gelogen. Light-producten zijn ongeveer de meesters op het gebied van vergiftiging en verbeteren niets behalve misschien de marktpositie van een grote onderneming. Deze producten herbergen vaak een combinatie van zowel E621 als E951 om maar zo sterk en zoet mogelijk te smaken, zonder dat u er dik van zou worden. Vet is namelijk de zogenaamde dikmaker maar laat ditzelfde vet nou ook nog eens een enorme smaakmaker zijn. Smaak die dus verdwijnt zodra het vet uit een product verwijderd wordt. Maar zegt u nu zelf, wat eet u liever? Producten waar je misschien wat zwaarder van wordt of producten die je hersenen aantasten, je lichaam totaal overhoop schoppen door incorrecte impulsen op te wekken, en op termijn hoogstwaarschijnlijk als extra gratis bonus ook nog eens kanker veroorzaken?

Ik pak voor dit artikel één van de meest gevaarlijke additieven die in onze voeding opgenomen wordt maar kijkt u alstublieft zelf ook iets verder. Het was u namelijk vast wel opgevallen dat er tegenwoordig bijna geen kinderen meer zijn zonder aandoeningen. Hyperactiviteit, ADHD/ADD, PDD-NOS, autisme en ga zo maar door, u kent waarschijnlijk wel een kind dat in een van deze categorieën te plaatsen is. En wat blijkt als wij de E-nummers voor kleur, geur- en smaakstoffen bekijken? Kleurstoffen bijvoorbeeld lopen van E100 tot en met E180 en zelfs Wikipedia meldt bij een groot aantal van deze stoffen dat er gevaar “zou kunnen zijn” voor kinderen op bijvoorbeeld het gebied van hyperactiviteit. En voor de categorieën geur- en smaakstoffen geldt vaak precies hetzelfde.

Maar hoe wordt dit in onze krankzinnige maatschappij vertaald? Inderdaad, compleet gestoord. Er wordt achterstevoren geredeneerd: hyperactieve kinderen zouden misschien wat minder moeten nuttigen van voedsel dat ze hyperactief maakt. Complete onzin, als u het mij vraagt. Kinderen worden naar mijn bescheiden mening in eerste instantie hyperactief van de ingrediënten in ons huidige voedsel en dat vindt de voedselindustrie prima. Er is namelijk nog zo’n andere industrie die het ook al zo goed voor heeft met de mensheid: de medische sector.

En hoera! Hoe meer kwalen kinderen krijgen, hoe meer er verdiend kan worden op medisch gebied. Uw zoon wordt wel heel erg aanwezig na zijn dagelijkse dosis kleur, geur- en smaakstoffen? Dan rammen we er toch gewoon Ritalin in? Kan de “voedsel”-industrie geld blijven verdienen aan ziekmakende rotzooi en kan de farmaceutische industrie er vervolgens ook nog eens een slaatje uit slaan doordat er een nieuwe afzetmarkt voor bijvoorbeeld Ritalin gecreëerd wordt. Een win-win-situatie voor de grote bedrijven. Maar een verlies-verlies-situatie voor mensen.

De herkomst van uw vlees

De meeste mensen kopen hun vlees tegenwoordig bij de supermarkt omdat dat zo lekker praktisch en handig is aangezien alle producten overzichtelijk in één pand ondergebracht zijn. We zijn tenslotte liever lui dan moe, een trekje dat ons zowel vooruitgang als achteruitgang heeft gebracht. Waarbij de schaal de laatste jaren volledig doorgeslagen is naar achteruitgang. Neem als voorbeeld een populair vleesproduct, gehakt. Als u in de veronderstelling verkeert dat het gehakt dat u in de pan gooit van één enkele koe of varken afkomstig is, dan heeft u het mis. Doordat vlees een massaproduct geworden is, heeft het vervaardigen van uw bakje gehakt helemaal niks meer te maken met slachten zoals een slager dat in het verleden deed. Dieren worden in de voedselindustrie niet beschouwd als levende wezens, het zijn slechts ingrediënten voor een eindproduct. Een eindproduct dat zo goedkoop en zo snel mogelijk moet worden vervaardigd omdat er op deze manier de meeste winst mee te maken is. En dus zijn slachthuizen tegenwoordig meer high-tech concentratiekampen voor dieren. Waardoor deze dieren onder gruwelijke omstandigheden gillend en krijsend van angst afgevoerd worden naar huizenhoge gehaktmolens om daar volledig aan gort geslagen te worden. Uw gehakt is daarom niet afkomstig van één enkel dier maar in het geval van supermarktvlees soms zelfs van duizenden verschillende dieren. En er hoeft maar één van die dieren een virus, kwaadaardige bacterie of ziekte bij te hebben gehad, waarna deze schadelijke stoffen dus verspreid over talrijke gehaktverpakkingen aan consumenten ter consumptie worden aangeboden. Een bekend voorbeeld van een kwaadaardige en zeer schadelijke bacterie is de E. coli bacterie, die tegenwoordig vaak in vleesproducten te vinden is. Om het nog wat smakelijker te maken: deze bacterie komt vooral in vlees voor omdat de omstandigheden waaronder het vlees geproduceerd wordt allesbehalve ideaal zijn. Er moet tenslotte geld verdiend worden, dus als er bezuinigd kan worden, dan doet men dat. Hierdoor is de kans enorm groot dat dieren niet goed schoongemaakt zijn voordat zij daadwerkelijk geslacht worden. En dat betekent dus dat er uitwerpselen en urine terecht komen in het gemalen vlees. En ontlasting is de plek voor de E. coli-bacterie om zichzelf te manifesteren.

In de VS heeft dit een zeer schrijnend geval opgeleverd, wat uiteindelijk zelfs resulteerde in het aandragen van een nieuw wetsvoorstel. Het voorstel kreeg de naam “Kevin’s Law” en had als doel de veiligheid van voedsel te verbeteren. Dit alles kwam voort uit het feit dat de tweejarige Kevin Kowalcyk in 2001 stierf na het eten van een hamburger die de E. coli-bacterie bevatte. De volstrekt gezonde jongen stierf na twaalf dagen een gruwelijke dood door de vernietigende effecten van een E. coli-vergiftiging. Het wetsvoorstel werd nooit aangenomen – goh? – en het gewenste excuus van de voedselindustrie bleef – hoe kan het ook anders – achterwege. Geld, lieve mensen. Niet menselijkheid of empathie.

Om bacterievorming tegen te gaan gebruiken de grote vleesproducenten tegenwoordig trouwens – vaak ook nog eens tevergeefs – ammoniak om het vlees mee te “spoelen”. En officieel blijft er natuurlijk niets van die stof achter in ons eten. Maar als E. coli-vergiftigingen ook nog steeds aan de orde van de dag zijn, dan is mijn vertrouwen in het niet aanwezig zijn van ammoniak in ons massaal geproduceerde vlees in ieder geval niet bijster groot te noemen.

En om het gehaktdrama compleet te maken: als u zich bij het bakken van in de supermarkt gekocht gehakt afvraagt waarom de inhoud in uw pan ineens een hele laag water blijkt te bevatten: dat is omdat het vlees geïnjecteerd is met een vloeistof als water die het gewicht doet toenemen. De rekensom is eenvoudig: je hebt minder “duur” materiaal (vlees) nodig maar je levert wel hetzelfde gewicht door de injectie van bijvoorbeeld water. Dat is financieel tenslotte enorm aantrekkelijk. U heeft er als consument helaas weer weinig aan: u betaalt teveel en u eet zwaar bewerkte en vervuilde troep.

De fabel van goedkoop voedsel

Als u zich na mijn niet bepaald opbeurende verhaal afvraagt hoe het zover heeft kunnen komen, dan heb ik een nog minder opbeurend nieuwtje. Het is grotendeels onze eigen schuld. Mensen zijn altijd op zoek naar zo goedkoop mogelijke producten en zoals altijd schept een bepaalde vraag een bepaald aanbod. Dus krijgt u producten die niet meer de echte ingrediënten bevatten die ze ooit wel bezaten, maar ongeveer gelijksmakende synthetisch samengestelde meesterwerkjes zijn geworden die vele malen goedkoper zijn om te produceren.

Daarbij zijn er trends in voedselland te detecteren die meewerken aan de nog verdere achteruitgang van de kwaliteit van ons voedsel. Light-producten zijn daar een uitstekend voorbeeld van. Consumenten is verteld dat vet eten slecht voor de gezondheid is en dus willen mensen geen vette producten meer in de schappen vinden. En daarom vervangen producenten vet door allerlei synthetische stofjes, die het effect hebben dat smaken bijvoorbeeld extreem versterkt worden (daar is E621 weer). Vet geeft zoals ik eerder al aangaf namelijk enorm veel smaak aan voedsel en als je vet simpelweg verwijdert, dan smaakt je product ook een aanzienlijk stuk minder. U vraagt, de industrie draait. It’s all about the money.

Maar om op de titel van deze paragraaf terug te komen: dat goedkope supermarktvoedsel is als u er wat langer over nadenkt helemaal niet zo goedkoop. Ten eerste is daar het feit dat producten vaak samengesteld worden uit allerlei ingrediënten die van over de hele wereld getransporteerd moeten worden. Hier zitten enorme transportkosten aan verbonden en dan doel ik voornamelijk op de kosten die dat heeft voor het welzijn van onze aarde en het voldoende beschikbaar blijven van bijvoorbeeld fossiele brandstoffen. Om aan onze vraag naar goedkope producten te kunnen voldoen, wordt er door producenten volledig voorbij gegaan aan zeer belangrijke zaken als milieuproblematiek. En betalen we uiteindelijk dus een veel grotere prijs dan we ons op dit moment beseffen.

Dat geldt ook voor een ander zeer belangrijk aspect: onze eigen gezondheid. Zoals ik al eerder suggereerde in dit artikel, zorgen veel geur, kleur- en smaakstoffen naar mijn mening voor de explosieve stijging van aandoeningen bij onder andere kinderen. Tel daarbij de kankerverwekkende werking van onnoemelijk veel E-nummers en u kunt zich hopelijk voorstellen dat deze gang van zaken zich uiteindelijk zal wreken. Sterker nog, dat gebeurt nu al. Hoe verklaart u anders dat kanker nu doodsoorzaak nummer één is? Kortom, het eten van vergiftigd en gemanipuleerd voedsel gaat ons op termijn veel en veel meer kosten dan dat dat prijsstickertje boven het schap doet denken.

Tenslotte is daar nog een ander gevoelsmatig aspect: kunt u het over uw hart krijgen dat er jaarlijks miljarden dieren een onbeschrijfelijk droevig leven leiden dat als kers op de taart ook nog eens beëindigd wordt door een koelbloedige moord in een volgepakte ruimte gevuld met door de daar aanwezigen universeel gedeelde doodsangst? Kunt u het verkroppen dat voor uw stukje supermarktkip er ontelbaar veel kippen extreem geleden hebben? Of vindt u het normaal dat kippen tegenwoordig twee keer zo snel groeien en daarbij ook nog eens twee keer zo dik worden, waardoor hun eigen botten het gewicht van al dat vlees niet meer kunnen dragen en het arme beestje door zijn pootjes laten zakken? Ik ben niet vegetarisch maar weiger pertinent vlees te eten dat afkomstig is van een dier dat door ons massale stilzwijgen een meer dan erbarmelijk leven is aangedaan. Misschien dat u dit drama niet in uw portemonnee voelt, maar ik beschouw dit zelf toch echt als “extra kosten”.

Hoe dan wel?

Ik wil dit artikel op een positieve manier besluiten en laat dat nou ook nog eens geen enkel probleem zijn *feesttoeters klinken*. In de vorige paragraaf gaf ik al aan dat wij zelf grotendeels verantwoordelijk zijn voor het feit dat de voedselindustrie verworden is tot een corporatistisch monster dat zijn weerga – op de farmaceutische industrie na dan – niet kent. En dus kunnen wij ook weer verandering ten goede teweegbrengen. Hieronder noem ik een aantal punten die mij in ieder geval enorm geholpen hebben en die – indien groots opgepakt – ook nog echt grote veranderingen teweeg zouden kunnen brengen. Ik zou zeggen: doe er uw voordeel mee.

 

  • Koop zo min mogelijk bij grote supermarkten. Ten eerste is de kwaliteit van voedsel in supermarkten vaak erbarmelijk en ten tweede steunt u er een groot bedrijf mee. En als u om de kwaliteit van uw voedsel geeft, kunt u beter geen grote bedrijven steunen. Doet u dit lang en massaal genoeg, dan zullen zelfs de grote bedrijven gaan bekijken waarom mensen niet meer op komen dagen en daarom hun beleid aan moeten passen. Zo werkt geldzucht tenslotte.
  • Koop dus zoveel mogelijk producten bij kleine ondernemers. Ga naar de groenteman om daar je verse – onbespoten! – groenten te halen, vereer de bakker met een bezoek als je om brood verlegen zit en haal je stukje vlees bij een slager. Hiermee reduceer je wederom niet alleen de macht die grote bedrijven hebben maar haal je ook nog eens smakelijk en daadwerkelijk voedzaam (en niet mishandeld) voedsel in huis.
  • Probeer zoveel mogelijk producten met het EKO-label of voorzien van het label “biologisch” aan te schaffen. Let wel, biologische producten zijn niet zaligmakend en kunnen soms ook nog twijfelachtige ingrediënten bevatten maar het scheelt al enorm veel moeite wat je zoektocht betreft. Er is momenteel – hoera! – een trend gaande waarbij zelfs “normale” supermarkten schappen inruimen voor biologische producten dus met een klein beetje meer moeite komt u echt een heel eind. Als u dit stimuleert zullen deze supermarkten alleen maar meer biologische producten gaan aanbieden. Wederom om de bekende reden: geldzucht. Gebruik deze geldzucht tegen deze bedrijven en u wint.
  • Lees altijd de labels van verpakkingen. Aan het eind van dit artikel link ik nog naar het boekje “Wat zit er in uw eten?”, wat ik echt iedereen van harte kan aanbevelen. Het handzame formaat maakt het de ideale boodschappartner als u op de een of andere manier de supermarkt niet kunt vermijden. Dit boekje geeft per E-nummer exact aan wat erover bekend is en heeft ook de mogelijkheid om op de namen te zoeken wanneer een producent weer eens besloten heeft wat informatie te verbergen.
  • Koop geen light-producten. Echt niet. Het mag misschien lijken dat deze producten uw gewicht verminderen maar uiteindelijk verminderen ze slechts uw levensduur en de kwaliteit van uw leven. Light hangt vaak aan mekaar van E621 en E951 en soortgelijke neurotoxines en daar heeft uw lichaam helemaal niets aan. Gewoon mee kappen dus.
  • Vermijd fast-food. Wat mij betreft kunt u bij dit begrip het idee dat u met voedsel te maken heeft sowieso laten varen. Fastfood is koning wat betreft additieven en genetisch gemanipuleerde ingrediënten. Met een grote boog omheen dus.
  • Vermijd zoetstoffen. Als je per se iets zoets wilt, neem gewoon ongeraffineerde suiker. Of probeer toch eens zonder. Proef je ook eens hoe dingen nou echt smaken.
  • Kook zelf. Ik kom uit een ondernemersverleden waarbij ik mij regelmatig vergreep aan kant-en-klaarmaaltijden. Maar deze maaltijden zijn eigenlijk meer de-dood-in-een-plastic-doosje dan voeding, zoals mijn lichaam mij gedurende pakembeet tien jaar heeft geprobeerd duidelijk te maken. Volgeramd met massa’s zout, kleur- en geurstoffen, conserveringsmiddelen, smaakversterkers en omgeven met verpakkingen die in de magnetron afvalstoffen blijken af te staan. Laat die rotzooi links liggen en kook zelf.
  • Nu ik het er toch over heb: gooi die magnetron de deur uit. Als u denkt dat het bestralen van voedsel handig is omdat het bereiden ervan dan zo lekker snel gaat, dan zou ik u ook eens willen wijzen op de gevaren van magnetrongebruik. Waarbij ik het dramatische effect van magnetrons op zaken als smaak en textuur van voedsel maar even helemaal zijdelings laat liggen.
  • Indien mogelijk: ga uw eigen voedsel verbouwen. Weet u precies wat ermee gebeurt en komt er geen enkele stap tussen. En eigen voedsel verbouwen kan echt al zonder al teveel moeite of ruimte.
  • Eentje waar ik veel aan gehad heb maar waar de deskundigen het niet over eens zijn: vermijd zuivelproducten. Ik kan mijzelf niet meer wijsmaken dat het nuttigen van moedermelk van een koe (die officieel bedoeld is voor haar kinderen) gezond zou zijn. En dus blijf ik daar ook vanaf. Met een betere gezondheid als resultaat.
  • Als laatste: ga uw kraanwater filteren. Veel mensen kijken mij raar aan als ik dit punt noem maar uit rapporten van ons eigen RIVM uit 2003 en eentje uit 2007 blijkt dat er regelmatig onder meer medicijnresten in leidingwater teruggevonden worden. Voor de kenners, het betreft hier: carbamazepine, sulfamethoxazol, röntgen contrastmiddelen, chlooramphenicol, erytromycine, lincomycine, prozac, fluoxetine, bisoprolol, metropolol, solatol, ethynil estradiol, ifosfamide, iohexol, iopromide, iopamidol, bezafibraat, clofibrinezuur, fenofibraat, acetylsalicylzuur, diclofenac, fenazon, ibuprofen, paracetamol en salicylzuur. Maar net zoals E-nummers goedgekeurd zijn, is er met de aanwezigheid van bovenstaande medicijnen in ons drinkwater uiteraard ook helemaal niets mis. *kucht* Om uw water te filteren zijn online allerlei oplossingen te vinden.

Bron: Opleid.Info

Tot Slot:

Big Pharma jaagt op websites zoals de onze en is daar zeer succesvol in. Meer dan 80% en de kennis daarin is reeds verwijderd van het web. Ook wij zijn hierop geen uitzondering en zijn om te overleven volledig afhankelijk van donaties van onze lezers. Laat de kennis over echte gezondheid niet verloren gaan! Indien u het belangrijk vindt wat wij doen overweeg dan ons te steunen met een donatie Zodat wij de praktijken van Big Pharma aan het licht kunnen blijven brengen!

Klik hier om te doneren, zodat wij ons staande kunnen houden tegen Big Pharma!

Previous Indianen in Amazonewoud hebben gezondste harten ter wereld: dit is hun geheim
Next Huisartsen schrijven te veel antibiotica voor bij luchtweginfecties

About author

redactie
redactie 4613 posts

De Health Bytes redactie houdt al sinds 2014 de vinger aan de pols van zowel Big Pharma als de alternatieve geneeskunde en publiceert al die zaken die men onder het tapijt probeert te vegen. Dat heeft ons 8 jaar lang aanvallen, hacks, censuur en bedreigingen opgeleverd. Dat deert ons niet en wij gaan stug door maar kunnen dat alleen met uw support! Overweeg daarom een kleine donatie zodat wij door kunnen gaan met de strijd!

You might also like

Overig

Wetenschappers waarschuwen omdat populaire antivirale medicijnen tegen Covid onverwachte mutaties veroorzaken

Luister naar dit artikel Een team van wetenschappers heeft een waarschuwing afgegeven nadat uit een onderzoek bleek dat een populair antiviraal medicijn dat wordt gebruikt om Covid te behandelen, mutaties

Onderzoek

Gebruikt u giftige zonnebrandolie of crème?

Luister naar dit artikel U vertrouwt op zonnebrandcrème om huidbeschadiging, pijnlijke verbranding te voorkomen en het risico op huidkanker te verminderen als gevolg van overmatige blootstelling aan de zon. Maar

Overig

Pas op voor de bedwants: je krijgt er jeuk, bulten en blaren van

Luister naar dit artikel De bedwants rukt op in grote steden als Amsterdam en Londen. Het beestje houdt zich schuil in je bed en bijt vooral ‘s nachts. En jeuk