Studie: Antibiotica blijken darmmicroben te beïnvloeden en het risico op Parkinson te verhogen

Luister naar dit artikel

De ziekte van Parkinson is een uitdagende ziekte om te behandelen omdat wetenschappers geen duidelijk begrip hebben van de precieze oorzaken. Hoewel er een genetische component is, concentreren onderzoekers zich al lang op de omgevingsfactoren die tot de ziekte leiden, en een recente studie vond een verband tussen antibiotica en veranderingen in de darmmicrobe die het risico op Parkinson verhogen.

Een neurodegeneratieve bewegingsstoornis die van invloed is op het vermogen van een persoon om alledaagse activiteiten uit te voeren, Parkinson wordt vaak gekenmerkt door stijfheid, tremoren, slaapproblemen, vermoeidheid en obstipatie. Patiënten ervaren celverlies in een gebied van de hersenen dat bekend staat als de substantia nigra, waardoor ze dopamine verliezen. Hoewel behandelingen kunnen helpen, is er geen genezing voor, dus studies die wijzen op mogelijke oorzaken kunnen buitengewoon waardevol zijn bij het voorkomen van toekomstige gevallen.

Onderzoekers van het Helsinki University Hospital in Finland hebben ontdekt dat het gebruik van een aantal veel voorkomende orale antibiotica het risico op de ziekte kan verhogen, en het verband wordt verondersteld te wijten te zijn aan de effecten van de medicijnen op darmmicroben.

Wetenschappers wisten al dat Parkinson-patiënten de darmmicroben hebben veranderd, hoewel ze niet zeker wisten waarom. Deze veranderingen treden vaak op voordat iemand de symptomen van Parkinson ervaart – in sommige gevallen wel twee decennia voordat de diagnose wordt gesteld. Bovendien hebben mensen met darmaandoeningen zoals obstipatie, inflammatoire darmaandoeningen en prikkelbare darmsyndroom een hoger risico op Parkinson.

De Finse studie was de eerste die naar het verband tussen antibiotica en Parkinson keek. Na het gebruik van orale antibiotica bij Parkinson-patiënten te hebben beoordeeld en vergeleken met controles van dezelfde leeftijd, hetzelfde geslacht en dezelfde woonlocatie, vonden ze een sterke link met antibiotica zoals lincosamiden en macroliden en het risico op de ziekte van Parkinson. Bij sommige antibiotica, zoals tetracyclines en anti-anerobica, verhoogde het gebruik tot 15 jaar vóór de diagnose het risico, terwijl trimethoprim, antischimmelmiddelen en sulfonamiden in verband werden gebracht met een hoger risico bij gebruik tot vijf jaar vóór de diagnose.

Senior studie auteur en neuroloog van het Helsinki University Hospital, Dr. Filip Scheperjans, zei: “Het verband tussen blootstelling aan antibiotica en de ziekte van Parkinson past bij de huidige opvatting dat bij een aanzienlijk deel van de patiënten de pathologie van Parkinson kan ontstaan in de darmen, mogelijk gerelateerd aan microbiële veranderingen, jaren vóór het begin van typische motorische symptomen van Parkinson. ”

Veel van dit zijn veel voorkomende antibiotica die artsen voorschrijven voor een reeks microbiële infecties, en de wetenschappers zijn van mening dat artsen in de toekomst rekening moeten houden met dit hogere risico bij het voorschrijven van antibiotica aan patiënten.

Dr. Scheperjans zei: “Naast het probleem van antibioticaresistentie, moet bij het voorschrijven van antimicrobiële middelen ook rekening worden gehouden met hun potentieel langdurige effecten op het darmmicrobioom en de ontwikkeling van bepaalde ziekten.”

Andere onderzoeken tonen aan dat probiotica kunnen helpen bij het bestrijden van Parkinson

De darmmicrobe-verbinding zou in de toekomst goed kunnen leiden tot behandelingen en zelfs preventieve maatregelen tegen de ziekte. Een recente studie waarin een rondwormmodel van de ziekte werd gebruikt, onthulde dat een probiotische bacteriestam die bekend staat als Bacillus subtilis de opbouw van giftige eiwitten in de hersenen, die leidt tot het verlies van hersencellen die de beweging bij Parkinson beheersen, kan voorkomen en soms kan omkeren. Verdere studies zijn nodig, maar het is een opwindende bevinding die een groot verschil zou kunnen maken voor de 10 miljoen mensen wereldwijd die momenteel met Parkinson leven.

Hoewel antibiotica in sommige situaties het leven van mensen kunnen redden, worden ze vaak te veel gebruikt en onnodig aan patiënten gegeven. Het probleem is zo erg geworden dat we nu worden geconfronteerd met een ernstige bedreiging voor de volksgezondheid in de vorm van antibioticaresistente superbacteriën. Deze studie herinnert ons eraan dat antibiotica ook veel andere negatieve effecten hebben en dat ze alleen mogen worden gebruikt wanneer het absoluut noodzakelijk is – vooral bij degenen die al een genetische aanleg hebben voor de ziekte van Parkinson.

Bronnen: MedicalNewsToday.com, Parkinson.org, MedicalNewsToday.com