Parasieten in rauwe vis zijn dramatisch gestegen, blijkt uit onderzoek

Luister naar dit artikel

De aanwezigheid van parasitaire wormen in rauwe of onvoldoende verhitte zeevruchten, populair in gerechten zoals sushi, sashimi, poke en carpaccio, is sinds de jaren zeventig 283 keer zo groot geworden, volgens een studie gepubliceerd in het tijdschrift Global Change Biology.

De parasiet, Anisakis of “haringworm” genoemd, komt voor in verschillende vissoorten en inktvissen. Wanneer mensen de worm per ongeluk eten, kan deze zich aan de darmwand hechten en symptomen veroorzaken die lijken op voedselvergiftiging, zoals misselijkheid, braken en diarree.

Deze ziekte, bekend als anisakiasis of anisakidose, gaat vaak onder de radar omdat mensen het begrijpelijkerwijs verwarren met een ernstig geval van voedselvergiftiging, zegt senior auteur Chelsea Wood van de Universiteit van Washington, VS.

Meestal sterft de worm na een paar dagen bij mensen en verdwijnen de symptomen, hoewel sommige gevallen ernstiger reacties kunnen veroorzaken, waaronder acute buikpijn, en kan het maanden aanhouden.

Bij zeedieren reproduceert en parasiteert de parasiet in de ontlasting, van waaruit hij schaaldieren kan infecteren, zoals in de bodem levende garnalen of roeipootkreeften, die vervolgens worden gegeten door kleine vissen en vandaar verder de voedselketen op.

Recente opflakkeringen van de ziekte uit verschillende regio’s, waaronder Japan, de VS en Europa, hebben ertoe geleid dat het een opkomende zoönose wordt genoemd; of dit komt door een betere detectie, meer rauwe visconsumptie of meer parasieten is onduidelijk.

Om dit te onderzoeken, verzamelden Wood en collega’s gegevens van duizenden kranten die de verspreiding van deze worm in de loop van de tijd hebben onderzocht.

Ze zochten naar gepubliceerde literatuur over de wereldwijde overvloed aan Anisakis en een andere parasiet genaamd Pseudoterranova, of “kabeljauwworm”, die verschillende gastheren, habitats en reproductieve vereisten heeft, en voerden een meta-analyse uit.

De resultaten toonden aan dat terwijl de aantallen Anisakis in de onderzochte periode toenamen, de pseudoterranova-overvloed gelijk bleef.

Hoewel de gezondheidsrisico’s voor mensen relatief laag zijn, maken wetenschappers zich zorgen over de impact die de wormen kunnen hebben op zeezoogdieren zoals zeehonden, dolfijnen en walvissen, in wiens lichaam ze jarenlang kunnen gedijen.

‘Een van de belangrijke implicaties van deze studie is dat we weten dat dit enorme, stijgende gezondheidsrisico voor zeedieren bestaat’, zegt Wood. ‘Het wordt niet vaak aangenomen dat parasieten de reden kunnen zijn dat sommige populaties van zeezoogdieren niet terugveren.’

Ze hoopt dat hun onderzoek ertoe zal leiden dat darmparasieten worden beschouwd als een bijdragende factor aan bedreigde of bedreigde populaties van zeedieren.

Hoewel de onderzoekers niet zeker weten waarom Anisakis-wormpopulaties zijn toegenomen, suggereren ze dat klimaatverandering, verhoogde voedingsstoffen uit kunstmest en afvloeiing en verhoogde mariene populaties – vanwege hun bescherming – allemaal een rol kunnen spelen.

Maar ze merken op dat ‘dit het verhaal is van slechts twee parasietensoorten onder de miljoenen die er zijn’, wat een verdere grootschalige verkenning van andere mariene parasieten suggereert.

‘Alleen dan hebben we de gegevens om aan te geven of de hedendaagse oceanen worden geconfronteerd met een’ opkomend tij ‘van zeeziekte’, schrijven ze.

Wat mensen betreft, zijn visverwerkers en sushichefs ervaren in het spotten van de wormen, die tot twee centimeter lang kunnen zijn, en ze uit vis te halen voordat ze bij de borden van mensen komen.

Maar sommige wormen ontwijken deze screeningprocessen. Wood zelf geniet van een regelmatige sushi-maaltijd en raadt consumenten die zich zorgen maken aan elk stuk in tweeën te snijden om op zoek te gaan naar de kleine parasieten voordat ze het consumeren.

Bronnen:

Cosmos Magazine