COVID-19 veel minder dodelijk dan eerder werd gedacht, blijkt uit grote studie

Luister naar dit artikel

COVID-19 is veel minder dodelijk bij de niet-oudere bevolking dan eerder werd gedacht, heeft een groot nieuw onderzoek naar antilichaamprevalentieonderzoeken geconcludeerd.

De studie werd geleid door Dr. John Ioannidis, hoogleraar geneeskunde en epidemiologie aan de Stanford University, die op 17 maart 2020 op beroemde wijze een vroege waarschuwing liet klinken met een veelgelezen artikel in Stat News, met een vooruitziende blik dat “we beslissingen nemen zonder betrouwbare gegevens ” en “met lockdowns van maanden, zo niet jaren, stopt het leven grotendeels, de gevolgen op korte en lange termijn zijn volledig onbekend, en miljarden, niet alleen miljoenen, levens kunnen uiteindelijk op het spel staan”.

In de nieuwe studie, die momenteel peer-review ondergaat, ontdekten prof. Ioannidis en collega’s dat in 31 nationale seroprevalentiestudies in het pre-vaccinatietijdperk het gemiddelde (mediane) sterftecijfer van COVID-19 door COVID-19 werd geschat op slechts 0,035 % voor mensen van 0-59 jaar en 0,095% voor mensen van 0-69 jaar. Een verdere uitsplitsing naar leeftijdsgroep wees uit dat de gemiddelde IFR 0,0003% was bij 0-19 jaar, 0,003% bij 20-29 jaar, 0,011% bij 30-39 jaar, 0,035% bij 40-49 jaar, 0,129% bij 50-59 jaar jaar en 0,501% bij 60-69 jaar.

De studie stelt dat het een “veel lagere IFR vóór vaccinatie laat zien bij niet-bejaarde populaties dan eerder werd gesuggereerd”.

Een uitsplitsing naar land onthult het brede scala aan IFR-waarden over verschillende populaties.

De aanzienlijk hogere waarden voor de top zeven suggereren dat een deel van het verschil een artefact kan zijn van, bijvoorbeeld, de manier waarop Covid-sterfgevallen worden geteld, met name wanneer de bovenmatige sterftecijfers vergelijkbaar zijn. Merk ook op dat de antilichaamonderzoeken dateren van verschillende punten tijdens het eerste jaar van de pandemie, de meeste vóór de grote wintergolf van 2020-21, toen de verspreidingsniveaus en het aantal doden meer varieerden dan later in de pandemie, aangezien de golven in daaropvolgende jaren  ervoor zorgden dat landen samenkwamen.

De reden waarom sommige landen veel lagere waarden hadden en andere veel hoger, is niet helemaal duidelijk. De auteurs suggereren dat “een groot deel van de diversiteit in IFR tussen landen wordt verklaard door verschillen in leeftijdsstructuur”, zoals blijkt uit de onderstaande grafiek.

De uitsplitsing naar leeftijd per land suggereert echter dat de IFR voor elke leeftijdsgroep in elk land verschilde, wat deze suggestie in twijfel trekt. (Let in de onderstaande grafiek op de logaritmische schaal en negeer de zigzaglijnen, die te wijten zijn aan kleine landen met een laag aantal doden.)

Waarom zien landen verschillende IFR’s, zelfs voor dezelfde leeftijdsgroepen? De auteurs suggereren een aantal verklaringen, waaronder gegevensartefacten (bijv. als het aantal sterfgevallen of seroprevalentie niet nauwkeurig wordt gemeten), aanwezigheid en ernst van comorbiditeiten (obesitas treft bijvoorbeeld 42% van de Amerikaanse bevolking, maar het aandeel zwaarlijvige volwassenen is slechts 2% in Vietnam, 4% in India en minder dan 10% in de meeste Afrikaanse landen, hoewel het bijna 40% van de Zuid-Afrikaanse vrouwen treft), de aanwezigheid van kwetsbare personen in verpleeghuizen en verschillen in management, gezondheidszorg, algemene maatschappelijke steun en niveaus van drugsproblemen.

Prof. Ioannidis heeft eerder een aantal artikelen gepubliceerd waarin de IFR van COVID-19 wordt geschat met behulp van seroprevalentieonderzoeken. Hij en zijn team concluderen dat hun nieuwe schattingen een basis bieden om verdere IFR-dalingen te beoordelen na het wijdverbreide gebruik van vaccinatie, eerdere infecties en de evolutie van nieuwe varianten zoals Omicron.

Bronnen: The Daily Sceptic