Bloedarmoede door ijzertekort bij oudere volwassenen verzwakt de spieren, verdubbelt het risico op overlijden

Luister naar dit artikel

---

*Vind je het belangrijk wat wij doen? gooi dan een euro (of ander bedrag) in de fooienpot! Alleen met jouw steun kunnen we blijven doen wat we doen!

---

Het nemen van ijzersupplementen is niet alleen gunstig voor mensen met bloedarmoede, maar het kan ook een levensbedreigend verlies van spiermassa bij ouderen voorkomen.

Een team van de Federale Universiteit van São Carlos in Brazilië en University College London meldt dat bloedarmoede en zwakke spieren tegelijkertijd het risico op overlijden bij oudere volwassenen aanzienlijk kunnen verhogen. De studie toont aan dat deze combinatie het risico op overlijden van een oudere man met 64 procent verhoogt en met maar liefst 117 procent bij oudere vrouwen.

Bloedarmoede, een aandoening waarbij mensen onvoldoende gezonde rode bloedcellen hebben, draagt ​​bij aan een 58 procent hogere kans om te overlijden bij mannen. Ondertussen is verlies van spierkracht (dynapenie) een nog grotere risicofactor voor vrouwen, waardoor het sterfterisico met 68 procent toeneemt. De auteurs van het onderzoek benadrukken echter dat de twee aandoeningen samen nog grotere risico’s opleveren, vooral voor oudere vrouwen.

“In het geval van vrouwen wordt het risico om te overlijden verdubbeld wanneer de twee aandoeningen worden gecombineerd. Dat is een zeer significante toename en daarom moeten deze factoren klinisch worden gecontroleerd. Wanneer patiënten naar de dokter gaan, moet de oorzaak van bloedarmoede snel worden vastgesteld en behandeld. Het is ook belangrijk om de reden voor spierzwakte te achterhalen en weerstandsoefeningen voor te schrijven”, zegt eerste studie auteur Mariane Marques Luiz, een promovendus in fysiotherapie bij UFSCar, in een persbericht.

Wat is het belang van ijzer in het bloed?

Het team analyseerde gegevens van 5.310 Engelse mensen ouder dan 50 jaar, verstrekt door de English Longitudinal Study of Aging (ELSA). Wetenschappers volgden al die deelnemers gedurende een volledig decennium. Marques Luiz legt uit dat de studie concludeerde dat het algehele sterfterisico hoger was bij deelnemers met bloedarmoede en dynapenie, ongeacht verschillende andere onafhankelijke factoren zoals bewegingsgewoonten, leeftijd, rookgewoonten, geheugenprestaties, burgerlijke staat, problemen met instrumentele activiteiten van het dagelijks leven (IADL) , hartaandoeningen, longaandoeningen en kanker.

“We hebben alle doodsoorzaken geanalyseerd en de resultaten toonden aan dat een combinatie van bloedarmoede en dynapenie het sterfterisico door alle oorzaken verhoogt. Het hebben van zowel bloedarmoede als dynapenie is een aanzienlijk risico voor oudere mensen, ongeacht deze problemen”, legt de onderzoeker uit.

Van de hele geanalyseerde groep was 84 procent vrij van zowel bloedarmoede als dynapenie. 10,7 procent had echter dynapenie, 3,8 procent had bloedarmoede en 1,5 procent had beide. In de loop van de 10-jarige volgperiode vielen 984 sterfgevallen. Bijna twee op de drie (63,7%) had geen bloedarmoede of dynapenie, 22,8 procent had dynapenie, 7,5 procent had bloedarmoede en zes procent had beide.

Voorafgaand onderzoek onthult dat bloedarmoede een risicofactor is voor verzwakte spierkracht omdat ijzer zuurstof vastlegt dat in rode bloedcellen wordt aangetroffen. Zo kan minder zuurstof de weefsels van het lichaam bereiken wanneer een persoon te maken heeft met bloedarmoede. Dit leidt tot verzwakte spieren als gevolg van verminderde oxygenatie.

Wetenschappers noemen slechte zuurstofvoorziening hypoxie, en het kan niet alleen de spieren beïnvloeden, maar alle lichaamsorganen en systemen.

“Hypoxie kan een aantal veranderingen in het organisme veroorzaken, zoals perifere arteriële vasodilatatie en verminderde capillaire vorming. Het kan ook myocardiale disfunctie veroorzaken en het [renine-angiotensine-aldosteron]-hormoonsysteem dat onder andere de bloeddruk regelt onvoldoende activeren”, merkt de corresponderende studieauteur Tiago da Silva Alexandre op, een professor in gerontologie aan de UFSCar.

Alle gevolgen van hypoxie verhogen bijgevolg het risico op hart- en vaatziekten en de algehele mortaliteit.

“Als oudere mensen bloedarmoede hebben, hebben ze meer kans op dynapenie, en wanneer ze beide aandoeningen samen hebben, is het probleem nog complexer, omdat naast het hemoglobine- en ijzertekort kenmerkend voor bloedarmoede door ijzertekort, lage aanmaak van rode bloedcellen en ijzer heeft een nadelig effect op het bewegingsapparaat”, vervolgt prof. Alexandre.

Waarom hebben deze aandoeningen een verschillend effect op mannen en vrouwen?

De auteurs van de studie richtten zich ook op het onderzoeken of bloedarmoede en dynapenie mannen en vrouwen verschillend beïnvloeden. De resultaten suggereren zeker dat beide aandoeningen vaker voorkomen bij vrouwen en ook gevaarlijker zijn.

“Allereerst is er een wiskundige vraag. Bloedarmoede komt iets vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Het is vermeldenswaard dat de afkappunten voor het definiëren van bloedarmoede bij elk geslacht anders zijn, “zegt prof. Alexandre.

Vrouwen lijken in het algemeen echter ook meer kans te hebben op de gevolgen van bloedarmoede op hun skeletspieren.

“Dit verschil kan optreden omdat mannen over het algemeen meer spiermassa hebben dan vrouwen, zodat wanneer mannen bloedarmoede hebben, het bewegingsapparaat minder wordt aangetast. Dat is slechts een van de mogelijke verklaringen”, zegt Alexandre.

De studie vindt dynapenie op zichzelf een sterfterisico voor vrouwen, maar bloedarmoede is dat niet.

“Vrouwen verliezen doorgaans spiermassa naarmate ze ouder worden, en het kan zijn dat bloedarmoede bijdraagt ​​​​aan dit verlies”, voegt Alexandre eraan toe.

Terwijl mannen over het algemeen meer spiermassa hebben dan vrouwen, verliezen mannen over het algemeen ook sneller spieren naarmate ze ouder worden.

“Omdat vrouwen echter over het algemeen minder spiermassa hebben, kan hun kracht in de loop van de tijd afnemen, en dit heeft invloed op de mortaliteit. Dynapenie is een teken dat er iets mis is met de gezondheid van een oudere”, besluit prof. Alexandre.

De studie is gepubliceerd in het tijdschrift Archives of Gerontology and Geriatrics.