“100% effectief in het voorkomen van ziekenhuisopname en overlijden”: het hergebruikte geneesmiddel Fluvoxamine is een belofte voor de behandeling van COVID-19

Luister naar dit artikel

Steve Kirsch van TrialSiteNews heeft een uitstekend nieuw overzicht geschreven van het bewijsmateriaal over drie COVID-19-behandelingen die ten onrechte over het hoofd zijn gezien of belasterd door gezondheidsautoriteiten, waaronder de Wereldgezondheidsorganisatie en de Amerikaanse National Institutes of Health. Het zijn hydroxychloroquine, ivermectine en fluvoxamine, en ondanks consistent goed bewijs van hun effectiviteit bij vroege behandeling, zijn westerse en wereldwijde gezondheidsautoriteiten neutraal gebleven of hebben ze het gebruik ervan afgeraden. Kirsch gaat tot in detail door het bewijsmateriaal voor elk en stelt voor dat regeringen de richtlijnen van de WHO en NIH opzij moeten zetten en “onafhankelijk het bewijsmateriaal evalueren”.

Het hele stuk is de moeite waard om volledig te lezen, maar ik wil hier in het bijzonder de sectie over fluvoxamine benadrukken, een veelbelovend medicijn dat niet de bekendheid heeft gekregen die de opkomende gegevens erover zouden moeten rechtvaardigen, zelfs niet bij velen met hun oor tegen de grond over hergebruik van behandelingen.

Fluvoxamine, dat vaak wordt gebruikt als antidepressivum, maar algemenere ontstekingsremmende effecten heeft, wordt door de WHO helemaal niet erkend in verband met COVID-19. Kirsch merkt echter op dat de NIH hierover meer up-to-date is.

De NIH is beter; het staat vermeld in de Covid-behandelingsrichtlijnen van de NIH en de NIH weet dat er twee gerandomiseerde kwaliteitsonderzoeken zijn uitgevoerd door Amerikaanse toponderzoekers (het ene was een DB-RCT, het andere was quasi-gerandomiseerd, wat de NIH categoriseert als ‘observationeel’). maar dat is een debat voor een ander opiniestuk), beide werden gepubliceerd in peer-reviewed tijdschriften, en beide papers kregen de prestigieuze “Editor’s Choice” -aanduiding.

Met andere woorden, fluvoxamine heeft iets dat ivermectine en HCQ beide missen: twee kwaliteitsstudies, uitgevoerd door zeer gerespecteerde onderzoekers verbonden aan instellingen van topkwaliteit, gepubliceerd in toptijdschriften met collegiale toetsing, beide studies hadden statistisch significante resultaten op een kritisch klinisch eindpunt ( ziekenhuisopname), beide waren een interventionele studie, beide waren gerandomiseerd en beide studies werden benadrukt door de redactie. Om deze redenen is de reguliere wetenschappelijke gemeenschap van mening dat de case voor fluvoxamine superieur is aan de case voor ivermectine en HCQ.

Van de meest gerespecteerde wetenschappers die ik ken, zou 100% fluvoxamine in een oogwenk kiezen in plaats van de andere twee medicijnen als ze Covid zouden krijgen en een behandeling moesten kiezen op basis van het bewijs dat vandaag beschikbaar is. Een vooraanstaande medische school keek naar fluvoxamine en andere opties en de consensus was dat de case voor fluvoxamine duidelijk het sterkst was. Ik ken ook een nog niet gepubliceerde DB-RCT-studie waarin de werkzaamheid van fluvoxamine tegen ivermectine werd vergeleken en fluvoxamine verreweg het grootste voordeel had.

De consistente superieure beoordeling door reguliere wetenschappelijke experts is belangrijk, want als een land ivermectine en / of HCQ toevoegt aan hun behandelaanbevelingen, dan zou het toevoegen van fluvoxamine een “no brainer” moeten zijn. Helaas is dit vandaag de dag niet het geval, waar ook ter wereld. De FLCCC heeft fluvoxamine echter toegevoegd aan hun richtlijnen voor vroege ambulante behandeling op basis van het bewijs en de ervaring met artsen over de hele wereld met de combinatie.

Het veiligheidsrecord van fluvoxamine is ook bekend en goed, zegt Kirsch.

Dus om samen te vatten, we hebben een goedkoop medicijn met een 37-jarig veiligheidsrecord, gegeven in een derde van de door de FDA goedgekeurde dosis die geen bijwerkingen heeft (voor de overgrote meerderheid van de patiënten), dat 100% effectief was in het voorkomen van ziekenhuisopname. , overlijden en eventuele Covid-symptomen op de lange termijn. Wat is daar niet leuk aan? Als er een goedgekeurd medicijn is dat meerdere hoogwaardige onderzoeken heeft, alle statistisch significante klinische eindpunten met betere resultaten wint, zouden we dat moeten gebruiken. Zo nee, waarom zouden we mensen dan nu geen fluvoxamine geven? …

Er is helemaal geen bewijs dat fluvoxamine Covid verergert, en geen arts heeft gemeld dat het niet werkt. Er zijn geen neutrale of negatieve anekdotes. Er zijn geen gegevens waarmee u betere resultaten krijgt door te wachten. Er zijn geen gegevens dat de baten / risicoverhouding van het geneesmiddel kleiner is dan één voor jongere patiënten. Inderdaad, al het bewijs dat we tot nu toe hebben, laat zien dat het kinderen helpt om het virus heel snel te stoppen; artsen staan versteld van het effect.

Kirsch voegt eraan toe dat hij niet de enige is met deze hoge kijk op het potentieel van het medicijn:
Een belangrijk opinieleiderspanel van 30 besmettelijke ziektedeskundigen van NIH, CDC en de academische wereld kwam op 22 januari 2021 via zoom bijeen om de fluvoxaminegegevens te herzien. Ze stemden met meer dan twee tegen één marge dat artsen met hun patiënten moesten praten over het gebruik van fluvoxamine tegen Covid.

Ten slotte heeft Vikas Sukhatme, decaan van de School of Medicine aan de Emory University en een werelddeskundige op het gebied van hergebruikte medicijnen, ook publiekelijk opgeroepen voor het gebruik van fluvoxamine, meest recentelijk in een opiniestuk dat hij samen met zijn vrouw Vidula schreef in de Times van India.

Kirsch, een tech-ondernemer met een waarde van ongeveer $ 230 miljoen, heeft het tot zijn missie gemaakt om het gebruik van fluvoxamine voor COVID-19 te promoten en kreeg kritiek omdat hij het harde bewijs voorliep. Hij is echter van mening dat de studies en het klinische bewijs tot nu toe voldoende zijn om door te gaan.

Hoewel verdere gegevens van grotere en robuustere onderzoeken zeker nuttig zouden zijn, is dit duidelijk een medicijn met levensreddend potentieel dat veel serieuzer aandacht behoeft door gezondheidsautoriteiten, waaronder de Nederlandse regering en de WHO.

Bronnen: Lockdown Sceptics