Zeldzaam geval van baby besmet met Covid-19 in de baarmoeder, virus muteerde 5 dagen later – studie

Luister naar dit artikel

Een zwangere vrouw met een vermoeden van COVID-19 werd per ambulance met spoed naar het Skåne University Hospital in Malmö, Zweden gebracht, en leed aan plotselinge hevige buikpijn. De doktoren merkten op dat de ongeboren baby een abnormaal lage hartslag had, wat een teken kan zijn dat de baby niet genoeg zuurstof krijgt.

De doktoren voerden een spoedkeizersnede uit en brachten de baby binnen enkele minuten ter wereld. Bloedonderzoeken van de baby bevestigden dat de baby een ernstig laag zuurstofgehalte had, en keeluitstrijkjes toonden aan dat zowel moeder als baby aan COVID leden.

Met behulp van keeluitstrijkjes van de moeder en de pasgeborene werd de sequentie bepaald van het genoom van het virus om de mogelijkheid te bevestigen dat de baby in de baarmoeder was geïnfecteerd met COVID. Mijn collega’s en ik – onderdeel van een onderzoeksteam in het ziekenhuis – ontdekten dat het virale genoom in de moeder en de baby identiek was. Omdat de baby direct na de keizersnede bij de moeder was geïsoleerd en niet in contact was gekomen met andere familieleden toen deze tests werden uitgevoerd, bevestigden de bevindingen dat de baby inderdaad was geïnfecteerd voordat hij werd geboren.

Een paar dagen later toonde nieuwe genetische sequencing echter aan dat de viruspopulatie van de baby was veranderd en een gemuteerde versie van het virus bevatte samen met de oorspronkelijke virusstam van de moeder. Voor zover wij weten, is dit het eerste geval van een genetische verandering van het coronavirus in de unieke setting van de overdracht van moeder op foetus vóór de geboorte.

Hoewel het gebruikelijk is dat virussen muteren, vond deze mutatie (A107G genaamd) slechts vijf dagen na de bevalling plaats. De genetische veranderingen kunnen zijn gestimuleerd doordat de baby in contact is gekomen met de externe omgeving buiten de baarmoeder. Het was echter verrassend hoe snel deze enkele mutatie optrad.

De belangrijkste bevindingen waren de veranderingen die we in de placenta zagen. De placenta brengt bloed en voedingsstoffen naar de foetus en voert afvalstoffen af en is cruciaal voor de groei en het welzijn van de foetus. We ontdekten dat de helft van het weefsel beschadigd was. Er was een wijdverspreide ontsteking en we vonden coronavirus-eiwit aan zowel de moeder- als de foetuszijde van de placenta. We vonden ook coronavirus-eiwit in alle gebieden die door een ontsteking waren beschadigd.

De moeder herstelde snel van haar COVID-infectie en werd vier dagen na de bevalling ontslagen, maar de baby had neonatale zorg nodig omdat hij te vroeg werd geboren (week 34 van de zwangerschap). De baby ontwikkelde antistoffen tegen het virus en had na de bevalling geen ernstige symptomen. Het was daarom het eigen immuunsysteem van de baby dat het virus neutraliseerde, aangezien we geen antilichamen in de moedermelk van de moeder vonden.

Zeldzaam maar moet worden gecontroleerd

Onze studie, die zojuist is gepubliceerd in The British Journal of Obstetrics and Gynecology, is een van de weinige wetenschappelijke artikelen die de overdracht van coronavirus door de placenta hebben onderzocht. Eerdere studies hebben melding gemaakt van snel falen van de placenta en abnormaal hartritme van de foetus, vergelijkbaar met wat we vonden. Maar met duizenden zwangere vrouwen die wereldwijd zijn geïnfecteerd, lijkt overdracht van moeder op baby in de baarmoeder een zeldzame complicatie van COVID tijdens de zwangerschap.

Wetenschappers denken dat dit komt door de placentabarrière die de baby in de baarmoeder tegen de meeste infecties beschermt. Ook bestaat de vitale receptor die nodig is voor het binnendringen van coronavirus in cellen, een ACE-2-receptor genaamd, alleen in lage concentraties in de placenta.

In zeldzame gevallen kan coronavirus de placenta beschadigen – wat leidt tot zuurstofgebrek bij het ongeboren kind – zelfs als de moeder een milde vorm van COVID heeft tijdens de late zwangerschap. Onze bevindingen suggereren dat we misschien moeten heroverwegen hoe we zwangere vrouwen met COVID controleren, en dat ze als een belangrijkere risicogroep moeten worden beschouwd dan we nu doen.

Bronnen: The Conversation