Kanker bij kinderen: een oprukkend monster

Luister naar dit artikel

Anno 2016 krijgt één op de drie volwassenen ooit een kankerdiagnose. Sinds 1950 neemt onder kinderen het aantal kankergevallen jaarlijks toe met één procent. Toch wordt ook voor kinderkanker steeds rondgebazuind dat de verlossende behandeling bíjna is gevonden. En dus blijven we braaf KWF-bedelbussen vullen, KiKa-beren kopen en fundraising-rondjes hollen. Dat schrijft medisch research journalist Désirée Röver in tijdschrift Spiegelbeeld.

Sinds de afspraken in 1926 in Lake Mohonk is de mensonterende mes-straal-chemo-oorlog tegen kanker qua principes nagenoeg onveranderd. De resultaten daarvan zijn nog niet altijd indrukwekkend, de overlijdens meer dan eens verbonden aan de behandeling.

Zei Einstein niet ooit: “Hetzelfde te blijven herhalen en een andere uitkomst te verwachten, is een teken van krankzinnigheid”? Wat als we stoppen met het wegwerken van symptomen en gaan zoeken naar waarom in onze samenleving kanker zo kan woekeren?

Oorzaken

Het aantal gevallen van kanker bij kinderen stijgt, maar waarom blijven we geloven in het Frankensteins gemorrel aan symptomen met mes, straal en chemo? Wat houdt ons tegen om de oorzaken van kanker te inventariseren en die aan te pakken?

Bij de conceptie speelt de toxische belasting van beide ouders een rol, getuige de misvormingen en kankers bij baby’s van aan verarmd uranium blootgestelde Amerikaanse oorlogsveteranen en ouders in Irak.

In een onderzoek uit 2015 van het NewGeneris-project werden navelstrengbloedmonsters van 1151 pasgeboren baby’s getest op de aanwezigheid van bekende kankerverwekkende stoffen zoals dioxinen, dioxineachtige pcb’s, polycycliche aromatische koolwaterstoffen, acrylamide en nitrosamines.

“Via in de navelstrengbloedmonsters gemeten moleculaire veranderingen, die wijzen op tumorvorming, ontdekte men een hogere gevoeligheid voor blootstelling aan kankerverwekkende stoffen, vooral bij jongens, en met name voor leukemie.”

Hieronder vallen ook roken, drugs en alcohol, tandheelkundige materialen, cosmetica, huid-, bad- en huishoudproducten, tatoeages, haarverf en kunstnagels.

Voeding is verarmd

Een tweede conclusie van het onderzoek was dat het voor zwangere vrouwen vrijwel onmogelijk is om voeding te vinden die vrij is van kankerverwekkende stoffen. Röver: “Voedingscentrum, hartelijk dank voor jullie zwart-op-wit gedrukte leugens dat alle E-nummers veilig zijn.”

De realiteit is dat onze voeding systematisch wordt verarmd en zelfs toxisch gemaakt, vanaf de genetische manipulaties van het zaad van voedingsgewassen, tot aan raffinage, pasteurisatie, bestraling en/of bereiding.

Landbouw, tuinbouw, veeteelt en milieu brengen ons niet alleen bij pesticiden en herbiciden van Monsanto en andere chemische multinationals, maar ook bij de vergiftigingen van bodem en oppervlaktewater door de dagelijkse doses aluminium, barium en andere gifstoffen die neerdalen als gevolg van geo-engineering (lees chemtrails).

Ongefilterd kraanwater bevat, naast verontreinigingen door chemtrails en landbouwgiffen, in nanogrammen ook sporen van de farmacijnen top-20 en van industrieën. Wolfgang Ludwig toonde aan dat het de frequentie-informatie van deze onveilige new-to-nature chemicaliën is die met onze cellen communiceert. Wie het werk met ijskristallen van Masaru Emoto en de geometrische klankpatronen van Hans Jenney kent, begrijpt dat iedere stof een eigen frequentiepatroon heeft – en daarmee een eigen effect.

Schade door behandeling

Vroeger leerden artsen dat ze moesten afblijven van een zwangere vrouw, tegenwoordig moeten we het normaal vinden dat een zwangere vrouw één of meer vaccins krijgt ingespoten: tegen griep, of kinkhoest. De H1N1-vaccinaties van zwangere vrouwen tijdens de Mexicaanse griep in 2009 resulteerden in een lawine aan miskramen.

Zwangere Braziliaanse vrouwen die verplicht een DKTP-vaccinatie kregen, hebben kinderen gebaard met onvolledig ontwikkelde schedels en hersenen. Röver: Niks muggen en zikavirus dus.

In de jaren vijftig werd het kankerverwekkende SV40, een apenvirus, aangetroffen in poliovaccins. Het had zich niet door formaldehyde of andere zuiveringsmethoden laten neutraliseren, en werd ruim een halve eeuw later door Michele Carbone teruggevonden in de hersentumoren van volwassen Amerikanen.

Bestraling en chemotherapie werken vernielend en ontluisterend, ongeacht de leeftijd. Chemotherapie kan de kankercellen treffen, maar de kanker-stamcellen blijven intact en worden alleen maar agressiever.

Alles spreekt ervoor om oorzaken van kanker te verminderen en de behandelingen meer lichaamsvriendelijk te maken. Geen oorlogen tegen de kankercellen, maar in het lichaam een milieu scheppen waarin voor kanker geen plaats is.

Bijvoorbeeld met veel zuurstof en weinig suikers. En door te stoppen met vaccinaties, door krachtig te ontgiften en door het lichaam te ondersteunen met vitaminen, mineralen, spoorelementen en de juiste vetzuren.

Lees het hele verhaal op Spiegelbeeld.nl

[Spiegelbeeld]