Chemo-medicijnen zijn gevaarlijk voor families, zorgverleners en patiënten

Luister naar dit artikel

Chemotherapie is zo gevaarlijk dat het eigenlijk geen medicijn mag heten. Op de korte termijn heeft het slopende bijwerkingen waaronder maag- en spierpijn, aften, hoofdpijnen, diarree, misselijkheid en braken, verstoringen van het zenuwstelsel, verlies van eetlust en haarverlies.

Dan zijn er de langetermijneffecten, die nog ernstiger zijn en die hart-, lever-, long-, nier- of voortplantingssysteembeschadiging kunnen omvatten, evenals “chemobrein” – permanente geheugen-, concentratie- en denkproblemen. Deskundigen waarschuwen ook dat chemotherapie het risico op secundaire kankers op latere leeftijd aanzienlijk verhoogt.

Alles bij elkaar beschouwd, is chemotherapie dus een heel riskante manier om kanker te behandelen. Niettemin kiezen veel bange mensen ervoor om zichzelf bloot te stellen aan deze risico’s, in de overtuiging dat ze echt geen keus hebben als ze willen herstellen. Wat veel van deze patiënten echter niet beseffen, is dat wanneer zij ervoor kiezen om chemotherapie te ondergaan, zij hun families en zorgverleners blootstellen aan exact dezelfde risico’s.

Chemotherapie brengt gezinnen en gezondheidswerkers in gevaar

Zoals gemeld door Natural Health 365, bleek uit een studie gepubliceerd in de Journal of Oncology Pharmacy Practice in 2012, dat familieleden die samenwonen met iemand die chemotherapie ondergaat blootgesteld zijn aan dezelfde giftige chemicaliën als de patiënt via hun urinaire en andere excreties. Werkers in de gezondheidszorg riskeren ook blootstelling op dezelfde manier, evenals door rechtstreeks contact met de medicatie zelf.

Natural Health 365 meldde:

Onderzoekers analyseerden urinemonsters van patiënten die het antineoplastische medicijn cyclofosfamide hadden gekregen – in de afgelopen 48 uur.

Het team analyseerde ook steekproeven van familieleden – evenals test veeg steekproeven van hun huizen.

Met behulp van gaschromatografie en massaspectroscopie vonden onderzoekers cyclofosfamide in alle urinemonsters – de behandelde patiënten en familieleden. Volgens de wetenschappers werd tussen de 9 en 34 procent van de oorspronkelijke dosis cyclofosfamide via de urine uitgescheiden.

Bovendien vonden ze oppervlakteverontreiniging in de huizen van poliklinische patiënten die werden behandeld met cyclofosfamide – met 8 van de 12 wipe-monsters die het medicijn bevatten.

De onderzoekers beweerden dat de besmetting van de oppervlakken – en de blootstelling van de familieleden – optrad door blootstelling aan uitwerpselen van afvalproducten van de chemotherapiepatiënten.

Dit was niet de enige studie om tot deze conclusie te komen. Een studie gepubliceerd in het Journal of Nursing Education and Practice kwam tot een soortgelijke conclusie. De onderzoekers testten de urinaire excreties van vijf borstkankerpatiënten gedurende 48 uur na hun behandeling, naast het nemen van uitstrijkjes van toiletten, kranen en deurknoppen in hun huizen.

Het resultaat? Alle vijf de huizen bleken verontreinigd te zijn, met 17 van de 28 monsters van zwabbers die de chemotherapiebehandeling cyclofosfamide bevatten.

Het merendeel van de besmette monsters werd genomen van toiletbrillen en badkamervloeren, maar toiletspoelhendels en deurknoppen lieten ook vervuiling zien.

De onderzoekers waarschuwen dat hun bevindingen laten zien dat de families van chemotherapiepatiënten een “hoog risico” hebben op dezelfde lange termijn en andere effecten van deze toxische medicatie.

Bescherm je familie

Terwijl gezondheidswerkers zich bewust zijn van de risico’s en ze in het algemeen verminderen door handschoenen te dragen en andere beschermende maatregelen te nemen, zijn familieleden over het algemeen totaal niet op de hoogte dat ook zij in gevaar zijn.

Natural Health 365 noemt enkele eenvoudige stappen die kunnen worden genomen om zich tegen dit risico te beschermen:

Deskundigen adviseren dat de chemotherapiepatiënt een apart toilet gebruikt, indien beschikbaar, gedurende ten minste 48 uur na de behandeling. Als er slechts één toilet beschikbaar is, moeten mannelijke patiënten zittend plassen om te voorkomen dat ze gaan spetteren.

Na het plassen moet het deksel worden gesloten en het toilet twee keer worden doorgespoeld.

Volg hetzelfde protocol – sluit het deksel en spoel twee keer – nadat een patiënt in het toilet heeft gebraakt.

Experts adviseren ook dat wegwerphandschoenen worden gedragen om spatten op of rond het toilet schoon te maken en dat het gebied moet worden schoongemaakt met papieren handdoeken. De handschoenen moeten worden weggegooid in de vuilnisbak in een afgesloten plastic zak en de gebruikte papieren handdoeken worden door het toilet gespoeld – nogmaals, spoel twee keer met het deksel dicht. Handen moeten vervolgens voorzichtig worden gewassen met warm zeepsop.

Zorgvuldigheid moet ook worden betracht bij het hanteren van het serviesgoed van chemotherapiepatiënten, en deze dienen bij voorkeur indien mogelijk in de vaatwasser te worden gewassen. Vuil beddengoed en beddengoed moeten apart worden gewassen, niet één keer maar twee keer, en op de heetste cyclus van de machine.

Bronnen:

NaturalHealth365.com

Journals.SagePub.com

Sciedu.ca